درس ۲۶: حدیث در جنت چیزهایی مهیاست...
قول رسول الله جفِي حديث الشيخيْن عن أبِي هريرة سقَالَ اللَّهُ تَعَالَى: أَعْدَدْتُ لِعِبَادِى الصَّالِحِينَ مَا لاَ عَيْنَ رَأَتْ، وَلاَ أُذُنَ سَمِعَتْ، وَلاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ، وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ (فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِىَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ). پیامبر جبه روایت بخاری و مسلم از ابی هریره سمیگوید: خداوند گفته است برای بندگان شایسته خود چیزهای آماده کردهام که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی شنیده است و نه تصور آن در دل انسانی گذر کرده است. اگر میخواهید برای تأئید این مطلب آیه قرآنکریم را بخوانید: آنچه را خداوند «در بهشت» برای روشنی چشم مسلمانان مخفی کرده است هیچ نفسی نمیداند». (متفق علیه)
شرح: سخن پیامبر جکه میگوید: خداوند گفته است از آن مطالبی است که پیامبر جاز طرف پروردگارش بیان میکند، اینگونه سخنان را حدیث قدسی میگویند و از قرآن مجید به شمار نمیآید. و از حقایقی است که روح القدس یعنی جبرئیل ÷آن را در قلب پیامبر میدمد، چنانکه آن حضرت جفرمود: «هرآئینه روح القدس در دل من دمید هیچ نفسی نمیرد تا آن که روزی و مدت عمر خود را تکمیل کند». یا حدیث قدسی چیزی است که خداوند خودش در دل او میافگند و پیامبر جبه زبان عربی آن را بازمیگوید. پس فرمودۀ خداوند بزرگ «اعددت» یعنی آماده و مهیا کردم «لعبادی الصالحین» برای بندگان شایستهام آنان که حقوق خداوند را به طور کامل ادا کردند و از آن چیزی نکاستهاند و حقوق خلق را به تمام به جا آوردهاند و در آن زیانی وارد نکردهاند، ازین جهت در این گروه پیامبران، اولیاء، صدیقین و شهدا داخل میباشند و نسبت بندگان در «لعبادی» به خداوند، برای تکریم و تشریف است «ما لا عین رأت»: یعنی برایشان نعمتهای بزرگی مهیا کردهام، و این در برگیرندۀ آنچه در بهشت است از کاخها و حوران بهشتی و نعمتها از خوردنی و پوشیدنی و دیگر چیزها. خداوند أمیگوید: «برای بهشتیان نعمتهای آماده کردهام که در این دنیا نه چشمی آن را دیده و نه گوشی شنیده و نه اندیشه آن در خاطر یکی از افراد بشر رسیده است»، یعنی برای اثبات مطالب بیان شده اگر میخواهید گفتهی خداوند را از سورۀ سجده بخوانید: ﴿فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ١٧﴾[السجدة: ۱٧]. «هیچ نفسی آنچه را خداوند در بهشت برای روشنی چشم مسلمین پدید آورده است نمیداند، و آن جزای کردار دنیائیشان است». آری، نعمتهائی که در بهشت نهفته است به علت کمال زیباییشان سبب روشنی چشم مسلمین خواهد بود.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- حدیث را بخوان و تکرار کن تا این که بدانی بیشتر شنوندگان آن را یاد کردهاند.
۲- تشریحات را به آرامش بخوان و در هر مطلب کمی درنگ کن و آن را به حاضرین خوب توضیح ده.
۳- ایشان را به فضیلت صلاح و مردم صالح آگاه کن: صلاح عبارت از عقاید، عبادات، آداب و اخلاق است که صاحبان این کردار صالحین گفته میشوند و آنها کسانیاند: که یوسف ÷مقامشان را طلب کرده میفرماید: ﴿وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ﴾[یوسف: ۱۰۱]. «(خداوندا!)مرا به صالحین ملحق گردان». و نیز سلیمان ÷دعا میکند: ﴿وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ١٩﴾[النمل: ۱٩]. «خدایا! به رحمتت مرا در بندگان صالح خود داخل کن».
۴- آنها را آگاه کن: که بیان دلیل در برابر مدعا برای اطمینان نفس و اثبات مطلب مفید میباشد.