درس ۲۸: حدیث دیدار اهل بهشت با یکدیگر
قوله ج: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَيَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ، كَمَا تَرَاءَوْنَ الْكَوْكَبَ الدُّرِّىَّ الْغَابِرَ فِى الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ، لِتَفَاضُلِ مَا بَيْنَهُمْ. قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، تِلْكَ مَنَازِلُ الأَنْبِيَاءِ لاَ يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ، قَالَ: بَلَى، وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ، رِجَالٌ آمَنُوا بِاللَّهِ وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ». فرمودۀ رسول خدا ج: همانا اهل بهشت می‌بینند اهل غرفه‌ها را چنانکه می‌بینند ستارۀ درخشندۀ گذرنده در افق مشرق یا مغرب را نسبت برتری که بین‌شان است، گفتند: یا رسول الله این‌ها منزل‌های پیامبران است که غیرشان کسی به آن نمی‌رسد. فرمود: آری، قسم به آن که نفس من در ید قدرت اوست، این منازل مردانی است که ایمان آوردند به خدا و پیامبران را تصدیق دادند. (رواه الشیخان)
شرح: فرموده رسول الله ج: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ...» الخ رسول خدا از برتری درجات و عالی‌بودن منزل‌های اهل جنت خبر می‌دهد: که این برتری به خاطر تفاوت‌شان در نیروی ایمان و کثرت اعمال صالحه و قوت پرهیزشان از آنچه خدا و رسول حرام قرار داده از گناهان و بدی‌هاست. پس خبر می‌دهد: «إَنَّهُم يَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ»: ایشان می‌بینند اهل غرفه‌ها را در بلندی آن و دوری‌شان از آنانی که در درجات پایان‌تر قرار دارند «كَمَا تَرَاءَوْنَ» چنانکه امروزه می‌بینند مردم «الْكَوْكَبَ الدُّرِّىَّ» یعنی ستارۀ روشن و تابنده را فی الافق در آسمان، و هرگاه با این خبر اصحابش را آگاه نمود «قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، تِلْكَ مَنَازِلُ الأَنْبِيَاءِ لاَ يَبْلُغُهَا غَيْرُهُمْ» گفتند: ای پیامبر خدا این منازل انبیاء است که غیر انبیاء به آن نمی‌رسند؟ پیامبر به ایشان جواب داد: آری، طوری که شما تصور نموده و گفتید: چنین نیست و برای‌شان سوگند یاد کرد و گفت: «وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ، رِجَالٌ آمَنُوا»: یعنی این‌ها منازل مردانی است که ایمان به خدا آورده و «صَدَّقُوا الْمُرْسَلِينَ» و پیامبران را تصدیق دادند و خاصۀ انبیاء نیست طوری که شما گفتید.
راهنمائی‌هایی برای مربی:
۱- حدیث را بخوان و تکرار کن تا شنونده‌ها با تو تکرار نمایند تا ببینی که اکثریت‌شان آن را حفظ کرده‌اند.
۲- برای‌شان یادآور شو که سبب برتری منازل اهل جنت تفاوت‌شان در انجام اعمال صالحه و ترک منهیات است.
۳- آن‌ها را در مسابقه به خیر و رغبت در عمل‌های صالح تشویق کن تا که به اعلاترین منازل در سرای آخرت دست یابند.
۴- تعلیم‌شان ده که برای تأکید سخن و صحت آن، سوگند خوردن به خدا مشروعیت دارد.
۵- آگاه‌شان گردان که در بارۀ این قسم: «والذي نفسي بیده»: حضرت عایشه لمی‌گوید: این سوگند رسول الله جاست زیرا با آن بسیار سوگند می‌خوردند.
۶- برای ایشان از فضیلت ایمان به خدا و رسول در این فرموده خدای تعالی تذکر ده: ﴿سَابِقُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا كَعَرۡضِ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أُعِدَّتۡ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ﴾[الحدید: ۲۱]. «بشتابید به سوی بخشایشی از پروردگارتان وبهشتی که پهنایش مثل پهنای آسمان و زمین است که آماده شده برای آنانی که ایمان آوردند به خدا و رسولش».