درس های روزانه

درس ۳۰: حدیث دخول بهشت مشروط به...

قول النبي ج: كُلُّ أُمَّتِى يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ، إِلاَّ مَنْ أَبَى. قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَنْ يَأْبَى؟ قَالَ: مَنْ أَطَاعَنِى دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ عَصَانِى فَقَدْ أَبَى. فرمودۀ پیامبر جاست که می‌فرمایند: تمام پیروانم در بهشت می‌روند به جز کسی که سرباز زند. (یاران) گفتند: ای رسول خدا کیست که سرباز می‌زند فرمودند: هرکه مرا فرمان برد به جنت می‌رود و هرکه نافرمانی از من کرد همانا سرباز زده است. (رواه البخاری)

شرح: «كُلُّ أُمَّتِى يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ، إِلاَّ مَنْ أَبَى» در اینجا مراد از امت کسانی هستند که به رسول الله و به شریعت وی از توحید و عبادات و احکام ایمان آوردند و دخول در بهشت بعد از مرگ و بروز قیامت صورت می‌گیرد. زیرا ارواح مؤمنان در بهشت و ارواح کافران در آتش است و در روز قیامت ارواح به پیکرهای‌شان جای می‌گیرند، اهل بهشت با ارواح و پیکرهای خود به بهشت می‌روند و اهل دوزخ همچنین با پیکرها و ارواح خود. فرمودۀ پیامبر ج«إِلاَّ مَنْ أَبَى» مگر کسی که سرباز زند از ورود به بهشت سرباز زند؟ پیامبر جفرمود: «مَنْ أَطَاعَنِى دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَمَنْ عَصَانِى فَقَدْ أَبَى»، هرکه فرمان برد مرا به بهشت درآید و هرکه نافرمانی کرد مرا همانا از واردشدن به بهشت سرباز زده است و حکمتش آن است که فرمانبرداری و اطاعت از پیامبر جهمانا به اسلام و ایمان و اخلاص است و این اخلاص نفس بشری را پاک و تزکیه می‌کند و او را شایسته ورود به بهشت می‌گرداند چون خداوند أمی‌فرماید: ﴿قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا٩﴾[الشمس: ٩]. «همانا رستگار شد کسی که نفس را پاک کرده است»، اما کسی که پیامبر جرا نافرمانی کند و دعوت او را به سوی ایمان و اسلام و کردار شایسته نپذیرد و بر گناه و کفر زندگانی خود را به سر برد البته نفس وی مانند ارواح شیاطین پلید می‌گردد و در همین حالت است که سزاوار دخول دوزخ که بدبختی و زیان است می‌گردد، زیرا خداوند می‌فرماید: ﴿وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا١٠﴾[الشمس: ۱۰]. «البته زیانکار شده است کسی که نفس را به کفر و گناه آلوده کرده است».

راهنمائی‌هایی برای مربی:

۱- حدیث را بخوان و تکرار کن تا شنوندگان آن را یاد بگیرند.

۲- شرح را با آرامش بخوان و به هر جمله توقف کن و مفهوم آن را واضح کن تا دانسته شود

۳- به آن‌ها بفهمان: که دخول جنت وابسته به پذیرفتن اسلام است و آن عبارت است از عمل به شریعت و احکام آن از روی عقیده، کردار، عبادت، قضاوت، اخلاق و آداب.

۴- به ایشان بگو: که اطاعت از پیامبر اطاعت از خداست، زیرا او تعالی می‌فرماید: ﴿مَّن يُطِعِ ٱلرَّسُولَ فَقَدۡ أَطَاعَ ٱللَّهَۖ﴾[النساء: ۸۰]. «هرکه از پیامبر اطاعت کرده در حقیقت از خداوند اطاعت کرده است».

به آن‌ها بفهمان: که فرمانبرداری خدا و پیامبر جنفس را پاک و تزکیه می‌کند و نافرمانی‌شان آن را آلوده و پلید می‌گرداند چون خداوند می‌فرماید: ﴿قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا٩ وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا١٠﴾[الشمس: ٩-۱۰]. «به تحقیق رستگار شد کسی که نفس را پاکیزه کرد و زیانکار گشت کسی که آن را آلوده کرده است».