درس ۲٧: آیۀ عدم نزدیکی به زنان در حال حیض
قول الله تبارک وتعالى:
﴿وَيَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِۖ قُلۡ هُوَ أَذٗى فَٱعۡتَزِلُواْ ٱلنِّسَآءَ فِي ٱلۡمَحِيضِ وَلَا تَقۡرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطۡهُرۡنَۖ فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ فَأۡتُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ٢٢٢﴾[البقرة: ۲۲۲]. گفتۀ خدای بزرگ:
(۲۲۲) پرسندت از حیض، بگو: آن آزاری است پس کناره گیرید زنان را در حیض و نزدیکی نکنید با ایشان تا پاک شوند، سپس آنگاه که پاک شوند نزدیکی کنید با ایشان بدانگونه که خدا دستورتان داده است، همانا خدا دوست دارد توبهکنندگان را و دوست دارد پاکیزگیجویان را. شرح: برای آیه ﴿وَيَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡمَحِيضِ﴾سبب نزولی نقل شده و آن این که یهود مدینه عادت داشتند هرگاه زن حیض (عادت) میشد، با او غذا نمیخوردند و مجامعت و آمیزش نمیکردند و در مجلس نازل فرمود و محیض بر جای حیض و زنان حیض و خونی که از حرم زن غیر حامله بیرون شده اطلاق میشود و خداوند فرمود: ﴿قُلۡ هُوَ أَذٗى﴾ای پیامبر! بگو که حیض ضرری است که به آمیزشکننده در ایام حیض میرسد، پس باید در ایام حیض، جماع زنها را ترک گفت نه صحبت و نشست و برخاست با آنها را، تا وقتی که پاک شوند و پاکیشان همان قطعشدن خون است. ﴿فَإِذَا تَطَهَّرۡنَ﴾آنگاه که بعد از پاکی غسل کردند، پس با آنها از طرف جلو و پیش آمیزش کنید و گفته خداوند: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ﴾به همین علتی که خداوند توابین و پاکیزگان را دوست دارد، شما را از آمیزش زن حائض منع فرموده است تا پاک شده و غسل کند و ذکر توبه با پاکی برای این است که خداوند دوست ندارد کسی را که از نجاست ظاهری پاک بوده ولی از نجاست معنوی پاک نباشد، خداوند کسی را دوست دارد که از هردو نجاست ظاهری و معنوی پاک باشد و پاکی معنوی به توبه از گناه است نه شستن به آب.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- آیه را تکرار کن تا شنوندگان حفظ کند.
۲- شرح را جمله به جمله بخوان و آنچه نیازی به توضیح دارد واضح کن.
۳- به ایشان تعلیم ده: که حیض خونی است که از رحم زن بیرون میشود و غالباً فرمز و سیاه و بدبو است که یک قطره و بیشتر از آن بیرون میشود و اقل مدت حیض سه شبانه روز و اکثرش ده روز است «در نزد ابی حنیفه» و زائد بر ده روز استحاضه است.
۴- به ایشان تعلیم ده: که استحاضه خونی غیر از حیض است که آن را قاذل میگویند، زن مستحاضه روزه میگیرد، نماز میخواند و به مسجد میرود و با او آمیزش میشود و برای هروقت نمازی وضوء میگیرد و روایات در این زمینه وارد شده است.
۵- به ایشان تعلیم ده: که زن حائض نماز نخواند و روزه نگیرد و با او آمیزش نشود و به مسجد نرود و قرآن نخواند و تنها روزه را قضا بیاورد نه نماز را.
۶- به ایشان تذکر ده: کسی که در حال حیض آمیزش کند باید توبه کند و از خدا آمرزش بخواهد و صدقهای بدهد که کفاره گناهانش بشود.