درس ۶: حدیث صلح بین مسلمانان
قول النبي ج: الصُّلْحُ جَائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ إِلاَّ صُلْحًا حَرَّمَ حَلاَلاً أَوْ أَحَلَّ حَرَامًا. گفتۀ پیامبر ج: صلح بین مسلمانان جائز است، مگر صلحی که حرام را حلال یا حلال را حرام کند. (رواه الترمذی)
شرح: فرموده پیامبر اسلام: «الصُّلْحُ جَائِزٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ»: یعنی صلح و آشتی در میان مسلمانان جائز است. چه صلح جهت رفع منازعه فعلی باشد، یا جهت پیشگیری از دعوای و خصومت در آینده، بلکه صلح در برخی از موارد واجب است مثل اصلاح میان گروههای متخاصم که باهم درگیرند و یا صلح میان کفار و مسلمانان، هنگامی که صلح به نفع اسلام باشد و گاهی صلح و آشتی درجه افضلیت پیدا میکند و دارای اجر و ثواب است مثل صلح در میان دو کس که باهم خصومت دارند. یا صلح در خصومتهای دستهجمعی مانند خصومت در املاک و حق الطریق آنها و اموال مشترکه. و فرموده پیامبر گرامی اسلام: «إِلاَّ صُلْحًا حَرَّمَ حَلاَلاً أَوْ أَحَلَّ حَرَامًا»: مگر صلحی که حرام را حلال کند، مثل این که صلح نماید به این که مشروب بخورد یا کسی را بزند یا مال کسی را غصب نماید یا این که او را ضرب و شتم کند. و یا صلحی که حلال را حرام نماید مثل این که صلح نماید به حج بیت الله الحرام نرود، یا این که ازدواج نکند و شک نیست که چنین صلحی باطل و حرام است.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- مربی محترم حدیث بالا را به طور خوب و با آرامش کامل بخوان تا این که شنوندگان حفظ نمایند.
۲- شرح حدیث را به طور واضح بخوان و نکات قابل توضیح را واضح کن.
۳- به ایشان بفهمان: که صلح که حلال را حرام و حرام را حلال میکند چنین صلح باطل و فاسد است.
۴- به ایشان بفهمان: که صلح گاهی با اقرار میباشد مثل این که یکی بر دیگری ادعای حق نماید و آن هم اقرار کند پس مدعی چیزی را برای مدعی علیه بدهد، برای این که حق او را انکار نکرده است.
۵- به ایشان بفهمان: که صلح گاهی با انکار میشود مثل این که کسی بر دیگری ادعای حق میکند و آن شخص سکوت میکند پس مدعی علیه چیزی را به مدعی میدهد تا از خصومت او راحت شود.