درس ۳۰: حدیث انتحار و خودکشی
قول النبي ج: كَانَ فِيمَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ رَجُلٌ بِهِ جُرْحٌ، فَجَزِعَ فَأَخَذَ سِكِّينًا فَحَزَّ بِهَا يَدَهُ، فَمَا رَقَأَ الدَّمُ حَتَّى مَاتَ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى بَادَرَنِى عَبْدِى بِنَفْسِهِ، حَرَّمْتُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ. پیامبر ÷فرمود: در کسانی که پیش از شما بودند، مردی دستش جراحتی داشت او را ناآرام کرده بود، پس کاردی را گرفت و بدان دستش را برید. خون بند نیامد تا این که او را هلاک ساخت، خداوند گفت: بندهام در هلاک نفس خود پیشدستی و عجله کرد، من بهشت را بر او حرام کردم. شرح: «كَانَ فِيمَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ رَجُلٌ»، پیامبر جدر اینجا از حادثهای خبر میدهد که در زمان گذشته واقع شده است. مثل این داستان از سخنانی است که به رأی و فکر گفته نمیشود، بلکه از روی علم و دانش بیان میشود، دانش پیامبران کسبی نیست بلکه به واسطۀ وحی خداوند حاصل میگردد، پس حقیقت قصه چنین است که مردی دستش مجروح شده و به درد آمد، تا او را ناآرام گردانید و او صبر نکرده پس چاقوی را گرفت و بدان دستی را که درد میکرد برید، خون جاری شد تا که او را هلاک ساخت، خداوند گفت: بندهام در هلاکت نفس خود پیشدستی کرده، من بهشت را بر وی حرام کردم. یعنی فرمان دادم که به جنت داخل نشود و کسی که در آخرت به بهشت داخل نشود باید به دوزخ برود، زیرا در آن روز به جز بهشت و دوزخ جایگاهی برای اهل محشر وجود ندارد. آری، خداوند بزرگ در بارۀ کسانی که در ایستگاه قیامت حضور دارند، فرموده است: گروهی باید به جنت و گروهی به دوزخ بروند و مانند همین داستان در زمان آن حضرت جنیز پدید آمده است که در یکی از جنگها که خود پیامبر ÷تشریف داشتند، صحابه مردی را دیدند: که مانند شیر غران در میدان جولان کرده و بر دشمن حمله میکرد و از شجاعت و جرأت او بسیار تعجب کردند، پیامبر جفرمود: او در آتش است یاران از گفته آن حضرت جدر بارهاش بشگفت آمدند و متوجه او بوده و او را تعقیب میکردند، دیدند که در جنگ زخم برداشت و زخمها او را ناراحت کرد تا این که خود را به قتل رسانید. صحابه، گفته پیامبر جرا در بارهاش تصدیق کردند.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- حدیث را با آرامش بخوان و تکرار کن تا شنوندگان حفظ نمایند.
۲- شرح را با آرامش بخوان و نکات پوشیده را واضح کن.
۳- اعبتار کردار مردم به خاتمه زندگیشان است، چه طاعت باشد و چه معصیت، حافظ علیه الرحمه میگوید:
حکم مستوری و مستی همه بر خاتمت است
کس ندانست که بآخر چه حالت برود
۴- جاریشدن خون سبب قتل میشود، اگر جلوش گرفته نشود.
کسی که نفس خود را میکشد به حکم آیت شریفه و حدیث شریف مانند کسی است که دیگری را میکشد و به دوزخ میرود.