خطبهی اول:
ستایش تنها از آن خداوند آمرزنده و مهربان است و گواهی میدهم که معبودی به حق نیست جز الله که واحد و بیشریک و توبهپذیر و بزرگ است. و گواهی میدهم که سرور و پیامبر ما محمد، بنده و پیامرسان گرامی اوست. خداوندا بر او و بر اهل بیت و یارانش درود و سلام و برکت ارزانی دار.
اما بعد، ای مسلمانان... خود و شما را به تقوای الله سفارش میکنم که تقوای او سبب سعادت و رستگاری و پیروزی و موفقیت است.
برادران و خواهران مسلمان... ما در همهی شرایط و در همه حال نیاز بسیاری به درخواست آمرزش از خداوند آمرزشگر خود داریم... آن استغفاری که بر زبان و از قلب باشد. استغفاری که به معنای زانو زدن در برابر آن خداوند منانی است که گناهان را میپوشاند و از اشتباهات و لغزشها در میگذرد و انسان را از هلاکت و عاقبت گناهان در امان میدارد... خداوند عزوجل میفرماید:
﴿وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا ١١٠﴾ [النساء:١١٠].
«و هركس كار بدى كند يا بر خويشتن ستم ورزد سپس از الله آمرزش بخواهد الله را آمرزندهی مهربان خواهد يافت».
و پیامبر ما ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ میفرماید: «به الله سوگند که من در روز بیش از هفتاد بار از الله آمرزش میخواهم و به سوی او توبه میکنم»[به روایت بخاری]و همچنین میفرماید:«همانا گاه بر قلب من پوشیدگی رخ میدهد و من در روز صد بار از الله آمرزش میخواهم» [به روایت مسلم].
ای مسلمانان... بسیار استغفار کنید و شبانه روز به آن پایبند باشید، چه در سفر و چه در حال اقامت زیرا که الله سبحانه و تعالی خطاب به پیامبرش و همچنین امت وی میفرماید:
﴿وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ ٥٥﴾ [المؤمن: ٥٥].
«و برای گناه خویش آمرزش بخواه و به سپاس پروردگارت شامگاهان و صبحگاهان تسبیح گوی».
همچنین در سنن ابوداوود با سند «جید» آمده است که رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند: «خوش به حال کسی که در نامهی اعمالش استغفار بسیاری بیابد» و همچنین نسائی در کتاب «عمل الیوم و اللیلة» با سند صحیح، و طبرانی با سند حسن، و همچنین بیهقی، چنین روایت نمودهاند که رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند: «هرکه دوست دارد که نامهی عملش باعث خشنودیاش شود، بسیار استغفار گوید».
برادران و خواهران ایمانی... استغفار فضائل فراوان و اسراری بدیع و برکاتی گوناگون دارد که بزرگترین آن این است که سببی است برای آمرزش گناهان و دست یافتن به بزرگترین خواستهها:
﴿وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ ١٣٥ أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَجَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ ١٣٦﴾[آلعمران:١٣٥-١٣٦].
«و آنان كه چون كار زشتى كنند يا بر خود ستم روا دارند الله را به ياد مىآورند و براى گناهانشان آمرزش مىخواهند و چه كسى جز الله خدا گناهان را مىآمرزد و بر آنچه مرتكب شدهاند با آنكه مىدانند [كه گناه است] پافشارى نمىكنند (١٣٥) آنان پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان و بوستانهايى است كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است جاودانه در آن بمانند و پاداش اهل عمل چه نيكوست».
و در صحیح مسلم از رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ چنین روایت شده که ایشان دربارهی طبیعت بشر چنین فرمودند: «قسم به آن که جانم در دست اوست اگر شما گناه نمیکردید خداوند شما را میبرد و گروهی را میآورد که گناه میکردند و سپس از الله آمرزش میخواستند و الله نیز آنان را مورد آمرزش قرار میداد».
و در حدیثی که حاکم آن را صحیح، و براساس شرط بخاری و مسلم دانسته است و منذری نیز سند آن را در «الترغیب و الترهیب» خوب دانسته است چنین آمده که رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند: «هرکه بگوید: «أستغفر الله الذي لا إله إلا هو الحيَّ القيومَ وأتوب إليه» گناهانش مورد مغفرت قرار خواهد گرفت حتی اگر از جهاد فرار کرده باشد».
ای مسلمانان... پایبندی به استغفار و آمرزشخواهی از خداوند متعال سببی است برای دفع بلاها و آفتها و راهی است برای رفع فاجعهها و حوادث؛ برای همین است که هرکه همیشه به استغفار پایبند بماند خداوند نیز برای او از هر غم و ناراحتی و تنگنایی، راه برون رفتی قرار خواهد داد زیرا پروردگار ما میفرماید:
﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ ٣٣﴾ [الأنفال:٣٣].
«و تا وقتی که تو در میان آنهایی الله بر آن نیست که آنان را عذاب دهد و تا آنگاه که آنان استغفار میکنند، الله عذاب دهندهی آنان خواهد بود».
شیخ الاسلام ابن تیمیه میگوید: «گواهی دادن به توحید در خیر را میگشاید، و استغفار در شر و بدی را میبندد».
بلکه استغفار باعث آسودگی خاطر و گشادگی سینه و آرامش درون و اطمینان قلب میشود زیرا خداوند عزوجل میفرماید:
﴿وَأَنِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُمَتِّعۡكُم مَّتَٰعًا حَسَنًا إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى وَيُؤۡتِ كُلَّ ذِي فَضۡلٖ فَضۡلَهُۥۖ...﴾ [هود: ٣].
«و اينكه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او توبه كنيد [تا اينكه] شما را با بهرهمندى نيكويى تا زمانى معين بهرهمند سازد و به هر شايستهی نعمتى، از کرم خود عطا كند».
زیرا پایبندی به استغفار از جمله عوامل قدرت یافتن و از جمله سببهایی است که باعث یاری رساندن به انسان در امور دنیا و دین میشود. خداوند متعال دربارهی هود چنین میفرماید که ایشان خطاب به قوم خود چنین گفتند:
﴿وَيَٰقَوۡمِ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا وَيَزِدۡكُمۡ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمۡ...﴾ [هود: ٥٢].
«و اى قوم من از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او توبه كنيد [تا] از آسمان بر شما بارش فراوان فرستد و نيرويى بر نيروى شما بيفزايد».
ای مسلمانان... به آنگونه استغفاری که متضمن خشوع و ذلت در برابر خداوند متعال است پایبند باشید تا به آنچه میخواهید دست یابید...
مردی به حضور حسن بصری ـ رحمه الله ـ آمد و از قحطسالی شکایت برد، پس حسن بصری به وی گفت: به استغفار پایبند باش؛ پس شخص دیگری به نزد او آمد و از فقر نالید، پس به او گفت: به استغفار پایبند باش؛ سپس مرد دیگری آمد و از کم فرزندی به او شکایت برد، پس به او گفت: به استغفار پایبند باش.. و این فهم صحیح حسن بصری از این سخن خداوند متعال است که میفرماید:
﴿فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا ١٠ يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا ١١ وَيُمۡدِدۡكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ جَنَّٰتٖ وَيَجۡعَل لَّكُمۡ أَنۡهَٰرٗا ١٢﴾ [النوح: ١٠-١٢].
«و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است (١٠) بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد (١١) و شما را به اموال و پسران يارى كند و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد».
برادران و خواهران مسلمان... استغفار مستلزم این است که بنده در توبهی خود صادق باشد و از پستیها و گناهان دوری گزیند، یعنی استغفاری که به همراه ترک گناه و پشیمانی از آن و عدم پافشاری بر آن باشد، زیرا خداوند متعال میفرماید:
﴿... وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ ١٣٥﴾ [آل عمران: ١٣٥].
«... و در حالی که میدانند بر آنچه کردهاند پافشاری نکنند».
پس ای بندگان خداوند استغفار را پیشهی خود سازید تا رحمت و مغفرت پروردگار رحمان را به دست آورید:
﴿... لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ ٤٦﴾ [النمل: ٤٦].
«...چرا از الله آمرزش نمىخواهيد باشد كه مورد رحمت قرار گيريد».
حسن بصری رحمه الله میگوید: «در خانههایتان و سر سفرههایتان و در راهها و بازارها و مجالستان بسیار استغفار بگویید زیرا شما نمیدانید که رحمت خداوندی کی نازل میشود».
خداوند بزرگ من و شما را به واسطهی قرآن و سنت برکت ارزانی دارد و با آیات و ذکر حکیم سود رساند... این سخن خویش را گفته و برای خود و شما و دیگر مسلمانان از هر گناهی آمرزش میطلبم. پس از او آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده و مهربان است.