خطبه‌ی دوم:
ستایش و شکر شایسته‌ی الله است که توفیق و بخشید و منت نهاد، و گواهی می‌دهم که معبودی به حق نیست جز الله که واحد است و شریکی ندارد و گواهی می‌دهم که محمد، بنده و پیامبر اوست. درود و سلام بسیار خداوند بر او و بر اهل بیت و یارانش باد.
ای مسلمانان... شما هم اکنون با موسمی مبارک وداع گفته‌اید، موسمی از مواسم تجارت با پروردگار، پس خوش به حال آنکه جایزه‌ی پروردگار را به دست آورده و وای به حال آن که با ناکامی و پشیمانی از این ماه برگشته است.
آنگونه باشید که گویا وقت اعمال به پایان رسیده و دنیا گذشته است، پس با اعمال نیک آماده‌ی هول و هراسی باشید که در پیش است، و بدانید که ایستادن در برابر خداوند برای پاسخگویی نزدیک است، نفس‌های معدودی باقی مانده و فرشته‌ی مرگ قصد شما را کرده است تا آثار شما را پاک و سرزمین‌هایتان را ویران سازد، پس خداوند رحمت کند آن بنده را که نگاهی به نفس خود انداخته و برای آینده‌اش توشه‌ای پیش فرستد.
خود را از مناطق هلاکت دور ساز و راه راست را در پیش گیر و فریب زیادی هلاک شدگان زینت‌های دنیا را نخور و از کمی رهروان حق مترس.
سپس بدانید که خداوند شما را به فرستادن درود و سلام بر پیامبرش امر نموده و فرموده است:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ وَمَلَٰٓئِكَتَهُۥ يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّۚ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيۡهِ وَسَلِّمُواْ تَسۡلِيمًا ٥٦﴾ [الأحزاب: ٥٦].
خداوندا بر پیامبرمان محمد درود و سلام فرست و از خلفای راشدین که به حق حکم می‌نمودند و به سوی عدل و داد گرایش داشتند، ـ ابوبکر و عمر و عثمان و علی ـ و از دیگر صحابه راضی و خشنود باش، و همچنین از ما با عفو و کرم خویش خشنود باش ای گرامی‌ترین گرامیان.
خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت بخش و شرک و مشرکان را خوار گردان و دشمنانت، دشمنان دین را نابود ساز... خداوندا این سرزمین و دیگر سرزمین‌های مسلمان را در امن و امان و رفاه بدار...
خداوندا ما از تو هدایت و تقوا و عفت و بی‌نیازی می‌خواهیم... خداوندا روزه و نماز و قیام ما را بپذیر... خداوندا روزه و قیام ما را حفظ نما...
خداوندا ما از تو بهشت را و هر کردار و گفتاری که ما را به آن نزدیک سازد خواهانیم... خداوندا ما و پدر و مادران ما را از آتش دوزخ آزاد نما...
پروردگارا ما به خود ستم نمودیم و اگر تو ما را مورد مغفرت و رحمت خویش قرار ندهی بی‌تردید از زیانکاران خواهیم بود...
بندگان الله... «همانا الله به عدل و نیکی و بخشش به نزدیکان امر نموده و از فحشا و منکر و تجاوز باز می‌دارد. او شما را چنین پند می‌دهد باشد که اندرز گیرید» پس خداوند بزرگ را یاد کنید تا شما را یاد کند و او را شکر گویید تا شما را افزون دهد و همانا یاد الله بزرگ‌تر است و الله به آنچه می‌کنید آگاه است.