خطبه‌ی اول:
ستایش شایسته خداوند است برای نعمت‌های بی‌حساب وی، و گواهی می‌دهم که معبودی به حق نیست جز الله که در دنیا و آخرت واحد و بی‌شریک است و گواهی می‌دهم که سرور و پیامبر ما محمد بنده و رسول اوست؛ خداوندا بر او و بر اهل بیت و یاران وی درود و سلام و برکت ارزانی دار.
اما بعد، ای مسلمانان: خود و شما را به تقوای الله سفارش می‌کنم که خوشبختی محقق نخواهد شد مگر با تقوا، و سعادت به دست نخواهد آمد مگر با طاعت خداوند.
ای مسلمانان: ماهی بزرگ و موسمی کریم را با هم زندگی کردیم، و شکر و منت از آن خداوند است، و اکنون، این ماه بزرگوار در حال رفتن است و جز اندکی از آن باقی نمانده است. پس هرکه این ماه را تا به اینجا به خوبی طی کرده است به خوبی نیز آن را به پایان رساند، و هرکه تا حالا کم‌کاری کرده است سعی کند در این مدت آن را جبران نماید. بیایید با نزدیک شدن به خداوند با این ماه وداع گوییم که بزرگ‌ترین خسارت، کوتاهی و از دست دادن روزها و شب‌های با ارزش این ماه است.
در حدیثی که اهل علم آن را صحیح دانسته‌اند آمده است که رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ بر منبر بالا رفت و گفت: «آمین... آمین... آمین...» صحابه گفتند: ای رسول خداوند؛ تو در حالی که بر منبر بالا می‌رفتی گفتی: آمین... آمین... آمین...؟ پس رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند: «جبرئیل [در حالی که از منبر بالا می‌رفتم] به نزد من آمد و گفت: دور باد از رحمت خداوند، آنکه ماه رمضان را درک نمود پس مورد مغفرت قرار نگرفت و وارد آتش شد؛ بگو: آمین. گفتم: آمین. سپس گفت: دور باد از رحمت خداوند کسی که پدر و مادرش یا یکی از آن‌ها را درک نمود اما به آنان نیکی نورزید و مرد و به آتش جهنم درافتاد؛ بگو: آمین. گفتم: آمین. سپس گفت: دور باد از رحمت الهی کسی که نام تو برده شد و بر تو درود نفرستاد و به آتش جهنم درافتاد؛ بگو: آمین. گفتم: آمین».
ای گرامیان: در شب‌های باقی‌مانده‌ی دهه‌ی پایانی رمضان در جستجوی شب قدر باشید زیرا در صحیحین بخاری و مسلم از رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ چنین روایت شده است که ایشان فرمودند: «هرکه در پی آن (یعنی شب قدر) است در هفت شب پایان رمضان آن را بجوید» و حسن بصری و مالک و دیگران گفته‌اند که در همه‌ی شب‌های دهه‌ی آخر می‌توان در جستجوی آن بر آمد.
پس برای به دست آوردن اجر و فضیلت بزرگ آن عزم خود را جزم نمایید که در صحیحین بخاری و مسلم از رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ چنین روایت شده که فرمودند: «هرکه شب قدر را از روی ایمان و اخلاص به پا دارد گناهان گذشته‌اش آمرزیده خواهد شد» و در سنن نسائی با سندی که اهل علم آن را صحیح دانسته‌اند از رسول الله ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ چنین روایت شده است که فرمودند: «هرکه در پی آن باشد و سپس آن را به دست آورد گناهان گذشته و آینده‌اش مورد مغفرت قرار خواهد گرفت».
برادران و خوهران مسلمان: در صحیح از رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ چنین ثابت شده است که ایشان دهه‌ی پایانی رمضان را برای مناجات با پروردگار خویش و ذکر و دعا به اعتکاف می‌نشست. و اعتکاف یعنی خلوت کردن برای مناجات با خداوند سبحان. پس ای معتکف نفس خود را برای طاعت و ذکر خداوند باز بدار و از هر چیزی که تو را از یاد او مشغول سازد دور شو و با قلب و قالب خود به اعتکاف بنشین.
فقیه و زاهد و عابد مشهور، داوود تاعی در مناجات با خداوند چنین می‌گوید: «هم و غم تو همه‌ی غم‌های دیگرم را از بین برد و شوق من برای نگاه به تو لذت‌های دیگر را بی‌رنگ کرد و مرا از شهوت‌ها دور داشت».
پس ای عزیزان: در طاعت خداوند رحمان تلاش کنید و چنین زمان‌هایی را غنیمت شمارید تا رضایت خداوند را به دست آورید و توشه برگیرید که بهترین توشه تقوا است.
خداوند برای من و شما در قرآن کریم برکت نهد و با آیات و بینات آن سود رساند. این سخن خویش را گفته و برای خود و شما و دیگر مسلمانان از خداوند بزرگ از هر گناهی آمرزش می‌خواهم پس از او آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده و مهربان است.