خطبه‌ی دوم:
ستایش ویژه‌ی الله پروردگار جهانیان است، او که رحمان و رحیم است و مالک روز جزا است، و گواهی می‌دهم که معبودی به حق نیست جز او که تنها و بی‌شریک است و پادشاه حقیقی است، و گواهی می‌دهم که محمد، بنده‌ی الله و پیامبر اوست. درود و سلام و برکات خداوند بر او و بر اهل بیت و یاران و تابعین و کسانی باد که تا قیامت به نیکی از آنان پیروی نمایند...
بندگان خداوند:
به یکی از سَلَف گفتند: «فلانی غیبت تو را می‌کرد» گفت: «او تیری به سوی من انداخت که به من نخورد، تا اینکه تو آمدی و آن را به من رساندی!».
پیامبران خداوند نیز همیشه مورد آزار قرار می‌گرفتند و هم آنان و هم پیروانشان مورد تمسخر مخالفانشان بودند و این در هر زمانه و هر مکانی رخ می‌دهد:
﴿وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ ١١﴾ [الحجر: ١١].
«و هیچ پیامبری به سوی آنان نمی‌آید مگر آنکه او را مورد تمسخر قرار می‌دادند».
حال که چنین چیزی از سوی پست‌ترین انسان‌ها رخ می‌دهد لازم است کسی که آن را می‌شنود اقدام به نشر آن ننماید و سخنی از آن نگوید مگر با مسئولانی که قادر به منع شخص متجاوز هستند.
برای همین شعرهایی که مشرکان در هجو و بدگویی رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ می‌گفتند با وجود آنکه بسیار بود و کنیزکان بسیاری نیز آن را می‌سرودند از بین رفته و در همان زمان به فراموشی سپرده شد زیرا مسلمانان به آن اهمیتی نداده و اقدام به تداول و نشر آن ننمودند و اینگونه است که از اکثر آن شعرها دیگر یادی در دیوان‌های شعر و اخبار عرب نیست.
دین شما پیروز است و پیامبرتان نیز از سوی خداوند یاری داده شده است:
﴿هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡمُشۡرِكُونَ ٣٣﴾ [التوبة: ٣٣].
«او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین هدایت فرستاد تا آن را بر همه‌ی ادیان پیروز گرداند هرچند مشرکان را خوش نیاید».
و با توهین و بی‌احترامی یک ملحد نادان یا کافری شکست خورده هیچ آسیبی به مقام نبوت نمی‌رسد زیرا خداوند متعال فرموده است:
﴿إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ ٩٥﴾ [الحجر: ٩٥].
«ما [شر] مسخره کنندگان را از تو دور خواهیم داشت».
زیرا مقام پیامبران محفوظ است و قدر و ارزش آنان عزیز و مصون، و در واقع آنکه به مقام آنان دست درازی نماید بیچاره و زیان‌دیده است:
﴿إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ ٣﴾ [الكوثر: ٣].
«همانا سرزنش کننده‌ی تو دم بریده [و بی‌تبار] است».
چه بسا این سخنان مرهمی باشد بر درون زخم دیدگان و آرامشی باشد بر قلب مومنان غیور و راهنمایی باشد برای غیرت ستوده‌ای که برای پیامبرشان دارند...
ای مسلمانان:
در حادثه‌ی تهمت زنیِ منافقان به همسر پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ ام المومنین عائشه ـ رضی الله عنها ـ خداوند متعال فرمود:
﴿لَا تَحۡسَبُوهُ شَرّٗا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرٞ لَّكُمۡۚ﴾ [النور: ١١].
«گمان مبرید که آن حادثه برای شما بد است، بلکه به سود شماست».
در این حادثه نیز احساسات سرد و منجمد برخی از مسلمانان به حرکت در آمد و نگاه غیر مسلمانان نیز به سوی این دین و پیامبرش کشانده شده و باعث به حرکت افتادن آبی شد که نزد مسلمانان و غیر مسلمانان از حرکت ایستاده بود.
حال اگر مسلمانان از این حادثه به خوبی استفاده کنند بی‌شک تبدیل به فتح و عزت خواهد شد، اما اگر در برخورد با آن بد عمل کنند تبدیل به شکست و عامل ایجاد نفرت علیه خودِ مسلمانان خواهد شد.
خیریتی که این امت موصوف به آن است، خیریتی است مطلق که قابل تجزیه نیست، برای همین لازم است که مسلمانان این خیر و نیکی را در عکس‌العمل‌های خود نیز نشان دهند و بی‌شک کشتن بی‌گناهان و از بین بردن اموال عمومی و آشوب و هرج و مرج در برخورد با حوادثی اینچنینی هرگز جزوِ خیر و نیکی به شمار نمی‌رود.
اگر مسلمانان در پی این حوادث بیش از پیش به راه و روش پیامبرشان تمسک می‌جستند و از وی پیروی می‌کردند و سیرت او را منتشر می‌ساختند و از پایگاه‌های اینترنتی برای ارتباط با دیگران بهره می‌جستند ـ چنانکه بسیاری از آنان چنین کردند ـ بی‌شک این بلیغ‌ترین و بهترین پاسخی بود که می‌شد به توهین کنندگان داد و در این صورت دشمنان آنان نیز با مشاهده این فعالیت دعوی متقابل، سعی در عدم تکرار چنین توهین‌هایی می‌نمودند زیرا چنین پاسخی سخت‌ترین ضربه‌ای است که می‌توان به توهین‌کنندگان زد و در جهت عکس اهداف آنان است.
اما نه حرکت در پی کسانی که خواهان شر و بدی برای این امت هستند، و مشغول ساختن آنان از وضعیتی که هم‌اکنون در آن به سر می‌برند یا تحریک اقلیت‌های مسلمان در کشورهای غربی برای انجام کارهایی غیرمسئولانه تا بدین وسیله بهانه‌ای برای بیرون راندن آنان از کشورهای غربی به دست آید ـ چنانکه احزاب راست افراطی در این کشورها در دستور کار دارند ـ یا بهانه قرار دادن این خشونت‌ها برای جلوگیری از هرگونه فعالیت دعوی در کشورهای غربی پس از آنکه اسلام را در همه‌ی گوشه و کنار سرزمین‌های خود حاضر دیده‌اند و آینده را از آن این دین می‌دانند.
مسلمانان باید بدانند که نیازی به حوادث جدیدی برای جلوگیری از پیشروی اسلام و از بین بردن دستاوردهای آن ندارند. برای مسلمانان شایسته است که در سطح بالایی از آگاهی و پختگی باشند و اشتباهات گذشته را دوباره تکرار نکنند و زندگی برای اسلام بسیاری اوقات برای دشمنان این امت بسیار موثرتر از مرگ برای آن است.
نصرت و یاری پیامبر ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ هرگز به معنای خارج شدن از سنت وی و عمل بر خلاف راه و روش او نیست. حادثه‌ی توهین به پیامبر باید باعث تمسک و پایبندی بیشتر امت او به این دین و غیرت‌مندی برای پیامبر و بازگشت به پیروی از سنت او در خوشی و ناخوشی و ضعف و قدرت است:
﴿فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۖ وَلَا يَسۡتَخِفَّنَّكَ ٱلَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ٦٠﴾ [الروم: ٦٠].
«پس صبر کن که همانا وعده‌ی الله حق است و کسانی که یقین ندارند تو را به سبکسری وادار نکنند».
خداوندا بر آن رحمت هدایتگر و آن نعمت الهی درود و سلام فرست، خداوندا بر بنده و پیامبرت محمد، و بر اهل بیت پاک و صحابه‌ی نیک او درود و سلام و برکت ارزانی دارد. خداوندا از آن امامان هدایتگر و آن خلفای راشد: ابوبکر و عمر و عثمان و علی و از دیگر صحابه‌ی پیامبرت و کسانی که به راه و روش آنان روند و از سنت آنان پیروی نمایند راضی و خشنود باش ای پروردگار جهانیان.
خداوندا اسلام و مسلمانان را عزت ده و شرک و مشرکان را خوار گردان و دشمنان دین را نابود ساز و این سرزمین و دیگر سرزمین‌های مسلمان را در امن و امان بدارد.
خداوندا هر کس را برای ما و سرزمین‌های ما اراده‌ی شر و زیان و تفرقه نموده است به خود مشغول ساز و حیله و تدبیرش را به خودش بازگردان.
خداوندا ما را در سرزمین‌هایمان ایمن گردان و مسئولان و والیان ما را اصلاح نما. خداوندا اوضاع مسلمانان را در هر جا که هستند اصلاح نما، خداوندا اوضاع آنان را در سوریه به سامان آور و کلمه‌ی آنان را بر حق و هدایت یکی گردان. خداوندا جان آنان را حفظ نما و ترسشان را از بین ببر و گرسنه‌شان را غذا ده و از آبرو و نامسشان محافظت کن و قلبشان را محکم بدار و گام‌هایشان را استوار ساز و آنان را بر متجاوزان پیروز گردان. خداوندا محاصره‌شان را بشکن و سختی‌شان را از بین ببر.
خداوندا یتیمان و زنان داغ‌دیده و ستمدیدگان را یاری ده. خداوندا رحمتت را خواهانیم ای مهربان‌ترین مهربانان و ای یاری دهنده‌ی مظلومان.
خداوندا طاغیان و ستمگران را نابود گردان، خداوندا تو آنان را نابود گردان که آنان را یاری ناتوان ساختن تو نیست. خداوندا عذاب خود را بر آنان بفرست ای معبود به حق!
خداوندا دینت را و کتابت را و بندگان مومنت را یاری ده. خداوندا مستضعفان مسلمان را در هر جا که هستند یاری ده. خداوندا کلمه‌ی آنان را بر حق یکی گردان ای پروردگار جهانیان، خداوندا آنان را در فلسطین بر صهیونیست‌های غاصب پیروز گردان. خداوندا ستمدیدگان را در میانمار یاری ده. خداوندا جان آنان را حفظ کن و اوضاعشان را به صلاح آور و برای آنان یار و یاور باش ای پروردگار جهانیان و ای مهربان‌ترین مهربانان.
«پروردگارا ما را در دنیا و در آخرت نیکی عطا کن و از عذاب آتش دور بدار»
[البقرة: ٢٠١].
خداوندا گناهان ما را بیامرز و عیب‌های ما را بپوشان و کارهای ما را آسان گردان و ما را به آن خواسته‌هایی که باعث خشنودی تو است برسان. پروردگارا ما و پدران و مادران ما و همسران و نسل‌های ما را مورد آمرزش خود قرار ده که همانا تو شنونده‌ی دعایی.
پروردگارا از ما بپذیر که همانا تو شنونده و دانایی و بر ما توبه پذیر که تو توبه‌پذیر و مهربانی.
پاک و منزه است پروردگار تو از آنچه به دروغ وصفش می‌کنند و سلام بر پیامبران و ستایش از آن الله پروردگار جهانیان است.