زیارت چاه‌های آب در مدینه که پیامبر جاز آن‌ها نوشیده است
این چاه‌ها که پیامبر جاز آب آن‌ها نوشیده است فراوانند و مهمترین آن‌ها پنج چاه است:
۱- چاه اریس، واقع در جنوب غربی مسجد قباء که انگشتری پیامبر جاز دست عثمان بن عفان سدر آن افتاد.
۲- چاه اهاب، که معروف است به زمزم (مدینه) که آبش شبیه به آب چاه زمزم است در مکه، آن را به جهت کثرت تبرک به آن و نقل کردن آبش به آفاق جهان زمزم نامیده‌اند همان گونه که به آب زمزم تبرک می‌کنند و آن را به همه نقاط عالم اسلامی می‌برند.
۳- چاه بیرحاء، چاه و باغی است در شمال دیوار مدینه از طرف شرق که پیامبر جبه داخل آن می‌رفت و در زیر سایه درختان آن می‌نشست و از آب آن چاه می‌نوشید.
۴- چاه بضاعه، در شمال غربی چاه «بیرحاء» که با غسل در آب آن طلب شفا می‌کنند و سه روز در آن غسل می‌کنند، و پیامبر جهمواره از آب آن می‌نوشید.
۵- بئر روحه، چاهی است که به چاه عثمان معروف است، چون او آن را خرید و به صورت خیریه آن را وقف و صدقه نمود. بشر بن بشیر اسلمی از پدرش روایت کرده است که گفت: چون مهاجرین به مدینه آمدند از آب مدینه خوششان نمی‌آمد و مردی از بنی غفار چشمه‌ای داشت که به نام «رومة» معروف بود که هر مشک آن آب را با یک مُد می‌فروخت. پیامبر جبه وی گفت: آیا حاضر هستی این چشمه را به بهای چشمه‌ای در بهشت به من بفروشی؟ گفتا: ای رسول خدا برای خود و خانواده ام جز آن چیزی نداریم. این سخن به سمع عثمان بن عفان سرسید که آن را با سی و پنج هزار درهم خرید سپس پیش پیامبر جرفت و گفت: آیا آن بهایی که برای آن مرد غفاری قرار دادی برای من نیز می‌دهدی؟ گفت: آری. عثمان بن عفان گفت: «پس آن چاه را در راه خدا وقف مسلمانان کردم». (بغوی آن را تخریج کرده است).
پس برای کسی که در مدینه می‌باشد لازم است همه محلهای مبارک و مساجد و زیارتگاههای را که دارای فضیلت هستند زیارت کند به شرط این که مدت طولانی در آنجا اقامت کند و فرصت داشته باشد. چنانچه فرصت کافی نداشته باشد اقامت در حضور پیامبر جو فرصت را غنیمت بشمارد که اگر بیشتر در روضه شریف بماند و به آن بنگرد بهتر است.
و مستحب است که در مدینه تا آنجا که امکان دارد روزه باشد و بر اهل مدینه غریبان صدقه دهد.