صنف دوم مساکین:
مسکین و بینوا کسی است که مقداری مال دارد و مقداری از احتیاجات او را بسنده میکند لیکن به تمام مایحتاج او کفایت نمیکند، مانند کسی که به ده چیز نیازمند است و هفت تای آن را دارد و قادر به کسب و کار هست ولی کسب و کارش کفاف زندگی او را نمیکند حتی اگرچه تاجر و بازرگان هم باشد و هم سرمایهاش به حد نصاب رسیده باشد برای او جایز است که زکات بگیرد، و بر او هم واجب است که از سرمایهاش که به حد نصاب رسیده است زکات بپردازد که با توجه به نیازی که دارد از زکات سهمی میگیرد، و با توجه به این که حدنصاب دارد زکات میپردازد.