«قراض»
قراض و مضاربه به یک معنی می‌باشند و کلمه قراض از قرض گرفته شده که به معنی قطع و بریدن است، چون در این معامله نیز مالک قطعه‌ای و پاره‌ای از مال خود را از دیگر اموال خود بریده است تا در آن تجارت کند و پاره‌ای از سود آن را نیز قطع کرده است، و در اصطلاح شرعی عقدی است بر وجه عقد تا عامل در آن با تجارت کردن تصرف کند و برابر شرایط مورد توافق سود حاصله میان مالک و عامل در آن مشترک باشد. و دلیل جواز آن آنست که: پیامبر جمال خدیجه لرا به شام برد و در آن تجارت کرد. و اصحاب پیامبر جبر شرعی بودن این نوع معامله اجماع دارند.