حکم اندام جدا شده از حیوان زنده حلال گوشت
اندام جدا شده و بریده از حیوان زنده، حکم مردار آن را دارد، اگر مردار آن زنده نجس باشد اندام بریده شده نیز پلید است مانند مردار، غیر ملخ و ماهی و مرده آدمی که مرده غیر این سه پلید است، پس اندام بریده آن‌ها نیز پلید است. و دلیل آن، این است که درباره بریدن کوهان شتر و بریدن کفل و ران گوسفند از پیامبر جسوال شد، فرمود: «ما قُطِعَ مِن حَیَّ فَهُوَ مَیِّتٌ». «آنچه از حیوان زنده بریده شود مردار است».
(حاکم آن را روایت کرده و آن را بر شرط شیخین صحیح دانسته است. و ابوداود و ترمذی آن را روایت کرده‌اند و ترمذی آن را حسن دانسته است). و در روایتی دیگر آمده است: «آنچه از چهارپای زنده بریده شود مردار است» و موی و پر و پشم و کرک جانوران حلال گوشت از آن مستثنی شده است که پلید نیستند. چون از آن‌ها وسایل و اثاث خانه و وسیله بهره برداری ساخته می‌شود، و چون که آن‌ها زنده نیستند و با بریدن آن‌ها حیوان و جاندار احساس درد نمی‌کند، و لذا موی غیر حلال گوشت را نیز با توجه به این علت پلید ندانسته‌اند. اما شاخ و سم و ناخن و دندان و استخوان حیوان زنده، اگر از آن‌ها جدا شود صحیح آن است که پلیدند، چون شبیه به اندام‌های حیوانند و شباهت آن‌ها به اندام‌ها بیشتر است و حیات در آن هست، چون خداوند از قول کافران نقل می‌کند:
﴿مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ ٧٨﴾[یس: ۷۸].
«چه کسی استخوانهای پوسیده را زنده می‌گرداند؟».
و زنده گردانیدن برای چیزی است که مرده باشد. و به علاوه از آن‌ها احساس کرده می‌شود و ایجاد درد می‌کنند و این خود دلیل است براین که حیات در آن‌ها نیز جاری است پس با مرگ نجس و پلید می‌شوند.