مشارکت و شرکت
شرکت در زبان عربی به معنی اختلاط و آمیزش است، و در اصطلاح شرع ثابت شدن حق شرعی است در یک چیز برای دو نفر یا بیشتر به طریق مشاع و غیر معین.
و دلیل جواز شرکت آن است که پیامبر جگفته است:
«یَقُوْلُ اللهُ تَعالی أَنا ثَالِثُ الشَّرِیکَینِ ما لَم یَخُن أحَدُهُما صاحِبَةُ فَإذا خانَهُ خَرَجْتُ مِن بَینِهما».
«خداوند تعالی می‌فرماید: هرگاه دو نفر با هم شریک شدند من شریک سوم آنان هستم و با آنان می‌باشم تا زمانی که یکی از آنان مرتکب خیانت در شرکت به شریک خود نشده باشد. چون یکی به دیگری خیانت کرد من از میان آنان بیرون می‌آیم و با آنان نیستم». (ابوداود و حاکم آن را روایت کرده‌اند).
معنی این که خداوند می‌فرماید: من از آن بیرون می‌آیم یعنی برکت از مالشان خارج می‌شود و این شرکت برکت ندارد.