شرابخواری
شرابخواری از جمله گناهان کبیره و زشت است و عقل را از میان می‌برد و زوال عقل از این راه ممنوع و محظور و حرام است در همه ادیان آسمانی، چون حفظ عقل از جمله پنج چیزی است که همه ادیان بر حفظ آن‌ها اتفاق نظر دارند، و خداوند در کتاب بی‌نظیر خویش به اجتناب و دوری از می‌خوارگی امر فرموده و بیان داشته است که می، آلوده و نجس است و از عمل شیطان می‌باشد آنجا که می‌گوید:
﴿إِنَّمَا ٱلۡخَمۡرُ وَٱلۡمَيۡسِرُ وَٱلۡأَنصَابُ وَٱلۡأَزۡلَٰمُ رِجۡسٞ مِّنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَٱجۡتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ ٩٠﴾[المائدة: ۹۰].
«همانا شراب، قمار و انصاب و ازلازم، آلوده و نجسند و از عمل شیطان می‌باشند پس از آن‌ها دوری کنید تا رستگار شوید».
و پیامبر جگفته است: «کُلُّ مُسکِرٍ حَرامٌ». «هر چیز مستی آور حرام است».
به روایت مسلم. و در بخاری آمده است: «لَیَکُونَنَّ مِنْ أُمَّتِی أَقوَامٌ یَسْتَحِلُّوْنَ الحَرِیرَ وَالخَمْرَ وَالمَعازِفَ».
«همانا در امت من گروهی خواهند آمد که پوشیدن حریر (برای مردان) و نوشیدن شراب و نوازندگی و آلات نوازندگی را حلال می‌شمردند».
و در روایتی از ابومالک اشجعی آمده است:
«لَیَشرَبَـنَّ اُناسٌ مِنْ اُمَّتِی الخَمْرَ یَسَمُّوْنَها بِغَیْرِ اِسْمِهَا وَتُضْرَبُ عَلی رُؤْوسِهِمُ الْمَعازِفُ وَیَخْسِفُ اللهُ بِهِمُ الأَرْضَ وَیَجْعَلُ اللهُ مِنْهُمُ الْـقِرَدَةَ وَالخنازِیرَ».
«مردمانی از امت من شراب را می‌نوشند و آن را بغیر نام خود می‌خوانند، و بر ایشان آلات لهو نواخته می‌شود که خداوند آنان را در زمین فرو می‌برد و صفات خوک و خنزیر و میمون در آنان می‌آفریند».
معازف که در حدیث آمده است، به معنی آلات لهو ابزار لعب است. جوهری گفته است: از نظر حرام بودن، اندک و بسیار شراب فرق ندارد چون پیامبر جگفته است:
«مَا أَسکَرَ کَثِیرُهُ فَقَلِیلُهُ حَرامٌ»«هر چیزی که بسیارش مست کند اندکش نیز حرام است».
به روایت نسائی و ابوداود و در روایت دیگری از نسائی آمده است: «پیامبر جنهی کرد از اندک چیزی که بسیارش مست می‌کند».