تغییر لباس اهل ذمه
باید لباس اهل ذمه در سرزمین اسلامی از لباس مسلمانان ممتاز و جدا باشد تا شناخته شوند و مناسب حال ایشان با آنان رفتار گردد و در صدر مجالس ننشینند. و بر آنان آغاز سلام نشود، چون پیامبر ج«از سلام کردن بر آنان نهی فرموده است» و می‌فرماید:
«إِذَا لَقِیْتُمُوْهُمْ فِی الطَّرِیْقِ فَاضْطَرُّوْهُمْ وَالْـجَئُوهُمْ إِلی أَضْیَقَهِا»«هرگاه در راه با آنان ملاقات کردید آنان را ناچار سازید که به تنگ‌ترین قسمت راه بروند». (به روایت مسلم و غیر او). و هر طایفه‌ای از آن لباسی می‌پوشد که به آن عادت دارد به آن استدلال کرده‌اند که «عمر بن خطاب سبه امراء شهرهای بزرگ اسلامی درباره اهل کتاب نوشت که: باید موی پیشانی خود را قطع کنند و زنار خویش را ببندند و او خود را در محضر اصحاب با اهل ذمه مصالحه کرد بر این که لباس خویش را تغییر دهند» به روایت بیهقی. همانگونه که ملزم هستند از مسلمانان ممتاز و مشخص باشند به آنان اجازه سواری بر اسب داده نمی‌شود، چون خداوند می‌فرماید:
﴿وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةٖ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ﴾[الأنفال: ۶۰].
«و (برای مقابله با دشمنان) هر تجهیزاتی که می‌توانید آماده کنید از نیرو و قوت و مهیا کردن اسبان که به آن دشمنان خدا را بترسانید».
پس خداوند اولیای خویش را دستور داده است که اسبان را برای ترساندن دشمنان آماده کنند، پس به دشمنان اجازه داده نمی‌شود که از آن‌ها استفاده کنند. و پیامبر جگفته است:
«اَلْـخَیلُ مَعْقُودٌ فِی نَواصِیهَا الْـخَیرُ إِلی یَوْمِ القِـیامَةِ»«خیر بر پریشانی اسبان بسته شده است تا روز قیامت».
و بدیهی است که کافران از خیر به دورند و باز هم آمده است که: «پشتهای اسبان عزت است» و حال آن که اهل ذمه در خواری هستند و اهل ذمه را از حمل سلاح نیز منع می‌کنند.