حیات صحابه – جلد ششم

بیانیه پیامبرصدر تأکید نماز جمعه

ابن ماجه (ص۱۷۲) از جابر سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صبرای ما بیانیه ایراد نمود و گفت: «ای مردم، به‌سوی خداوند، قبل از اینکه بمیرید، توبه نمایید، و به اعمال صالح، قبل از اینکه گرفتار شوید، مبادرت ورزید، و رابطه‏ای که میان شما و پروردگارتان هست آن را با کثرت ذکر و صدقه در خفا و آشکار حفظ و بر قرار دارید. به این عمل رزق داده می‏شوید، نصرت داده می‏شوید و جبیره می‏گردید. و بدانید که خداوند، جمعه را بر شما در همین مقامم، در همین روزم، در همین ماهم و در همین سالم تا روز قیامت فرض گردانیده است. کسی که آن را در حیاتم - یا بعد از من -، خواه امام عادل داشته باشد یا ظالم، به سبب سبک دانستن آن یا انکار از آن، ترک نماید، خداوند پراکندگی اش را برایش جمع نکند و به وی در کارش برکت ندهد. آگاه باشید، تا انسان توبه نکند نمازش قبول نیست، زکاتش قبول نیست، حجش قبول نیست، روزه‏اش قبول نیست، نیکی اش پذیرفته نیست. اما کسی که توبه کند، خداوند از وی می‏پذیرد. آگاه باشید، زن امامت مرد را نمی‏کند اعرابی امامت مهاجر را نمی‏نماید و فاجر امامت مؤمن را نمی‏کند، مگر اینکه وی را با زور مجبور سازد، و او از شمشیر و تازیانه وی بترسد» [۱۳].

منذری (۳۱/۲) می‏گوید: این را طبرانی در الأوسط به نقل از ابو سعید خدری مختصرتر از آن روایت کرده است، و ابویعلی آن را به دو اسناد از جابر بن عبداللَّه روایت نموده، که گفت: رسول خدا صروز جمعه برای ایراد خطبه ایستاد و گفت: «ممکن برای مردی جمعه فرا رسد، و او به اندازه یک میل از مدینه دور باشد و به جمعه حاضر نشود»، باز در مرتبه دوم گفت: «ممکن برای مردی جمعه فرا رسد، و او به اندازه دو میل از مدینه دور باشد و او به آن حاضر نگردد». و در مرتبه سوم گفت: «ممکن به اندازه سه میل از مدینه دور باشد، و به جمعه حاضر نشود و خداوند بر قلبش مهر زند» [۱۴].

[۱۳] ضعیف. ابن ماجه (۱۰۸۱) آلبانی آن را در الارواء (۹۱) ضعیف دانسته است. [۱۴] ضعیف. ابونعیم (۲۱۹۸) بوصیری آن را در مصباح الزجاجة (۱/ ۱۳۵) ضعیف دانسته است. نگا: المطالب العالیة (۶۲۹) هیثمی (۲/ ۱۹۳) می گوید: طبرانی آن را در الکبیر روایت نموده و سند آن حسن است.