حیات صحابه – جلد ششم

ابوموسی و شنیدن آواز غیبی در یک سریه بحری

حاکم (۴۶۷/۳) از ابن عباس بروایت نموده که: پیامبر صابوموسی سرا امیر سریه بحری مقرر نمود، و در حالی که کشتی با آنان در بحر از طرف شب در حرکت بود، ناگهان منادیی از بالای سرشان آنان را صدا نمود: آیا شما را از فیصله‏ای، که خداوند آن را بر خود فیصله نموده است خبر ندهم؟ کسی که برای خدا در یک روز گرم تشنه می‏شود، بر خداوند حق می‏باشد که وی را در روز تشنگی بزرگ آب بدهد [۲۷۲]. حاکم می‏گوید: این حدیث از اسناد صحیح برخوردار است، ولی بخاری و مسلم روایتش ننموده‏اند. و ذهبی گفته: این مؤمل ضعیف است.

و ابونعیم این را در الحلیه (۲۶۰/۱) از ابوبرده از ابوموسی بروایت نموده، که گفت: برای غزا در بحر خارج شدیم، در حالی که در حرکت بودیم و باد به خوبی برای‌مان می‏وزید، و بادبان کشتی بلند بود، ناگهان صدا کننده‏ای را شنیدیم که صدا می‏نمود: ای اهل کشتی، توقف کنید تا برای‌تان خبر دهم، و هفت بار پی در پی چنین صدا نمود، ابوموسی می‏گوید: من در مقدم کشتی ایستادم و گفتم: تو کیستی؟ و تو از کجا هستی؟ آیا نمی‏بینی ما در کجا هستیم، و آیا می‏توانیم توقف کنیم؟ می‏افزاید: صدا کننده برایم جواب داد: آیا شما را از فیصله خداوند ﻷکه بر نفس خود فیصله نموده است خبر ندهم؟ می‏گوید: گفتم: آری، خبرمان بده، گفت: خداوند تعالی بر نفس خود فیصله نموده است، که کسی نفس خود را در یک روز گرم برای خداوند ﻷتشنه نماید، بر خداوند حق می‏باشد، که وی را روز قیامت سیرآب سازد. می‏گوید: بعد از آن ابوموسی همیشه چنان روز سخت گرم را تعقیب و انتظار می‏نمود، که نزدیک می‏بود در آن انسان از شدت گرما پوست اندازد، و روزه‏اش می‏گرفت.

[۲۷۲] ضعیف. حاکم (۳/ ۴۶۷) وی آن را صحیح دانسته اما ذهبی می گوید: در سند آن ابن مومل ضعیف است.