حیات صحابه – جلد ششم

حنظله بن حذیم و درست ساختن مرض‏ها به سبب برکتی که از پیامبر صبه دست آورده بود

طبرانی از حنظله بن حذیم (بن حنیفه) شروایت نموده، که گفت: با جدم حنیفه نزد رسول خدا صرفتم، وی گفت: ای رسول خدا، من فرزندان صاحب ریش و خردتر از آنان دارم، و این خردترین‏شان است. رسول خدا صمرا نزدیک ساخت، و بر سرم دست کشید و گفت: «خداوند در تو برکت اندازد»، ذیال [۳۹۶]می‏گوید: حنظله را دیدم، که مرد روی آماسیده، یا گوسفند پستان آماسیده آورده می‏شد، و او می‏گفت: به نام خدا، به جای دست رسول خدا، و بر آن دست می‏کشید، و آماسیدگی از بین می‏رفت [۳۹۷]. هیثمی (۴۰۸/۹) می‏گوید: این را طبرانی در الأوسط والکبیر به مانند آن روایت کرده است، و احمد این را در یک حدیث طویل روایت نموده، و رجال احمد ثقه‏اند.

و حافظ در الإصابه (۳۵۹/۱) حدیث حنظله را از احمد به طول آن ذکر نموده، و در آن آمده: ذیال گفت: حنظله را دیدم که انسان روی ورم شده نزدش آورده می‏شد، و او بر دستهایش تف می‏نمود و می‏گفت: به نام خدا، و دستش را بر سرش می‏گذاشت، (و می‏گفت: به) جای دست رسول خدا صو مسحش می‏نمود، بعد از آن بر جای ورم دست می‏کشید، و ورم از بین می‏رفت. حافظ می‏گوید: این را حسن بن سفیان از طریق دیگر از ذیال روایت کرده است، و طبرانی این را به طولش به شکل منقطع روایت نموده، و ابویعلی این را از این وجه روایت نموده، ولی نه به شکل مکمل آن، این چنین این را یعقوب بن سفیان و منجنیقی روایت کرده‏اند، و ابن سعد (۷۲/۷) نیز این را به طولش به سیاق احمد روایت نموده است.

[۳۹۶] یکی از راویان است. [۳۹۷] صحیح. طبرانی در الاوسط (۳/ ۱۹۱) هیثمی (۹/ ۴۰۸) می گوید: طبرانی آن را در الاوسط و به مانند آن در الکبیر روایت نموده است و همچنین احمد در حدیثی طولانی که رجال احمد ثقه هستند. می گویم آن را احمد (۵/ ۶۷) نیز روایت نموده است.