حیات صحابه – جلد ششم

فهرست کتاب

پندها و اندرزهای معاذبن جبل س

پندها و اندرزهای معاذبن جبل س

ابونعیم در الحلیه (۲۳۴/۱) از محمدبن سیرین روایت نموده، که گفت: مردی نزد معاذبن جبل سآمد - و همراه وی یارانش بودند، برایش سلام می‏دادند و همراهش خداحافظی می‏کردند -، معاذ گفت: من تو را به دو امر توصیه می‏کنم، اگر آن‏ها را حفظ نمودی، حفاظت شده‏ای: از نصیب که در دنیا داری بی‌نیاز نیستی، و به نصیب آخرتت نیازمندتر هستی، بنابراین حصه و نصیب آخرتت را بر حصه و نصیب دنیایت ترجیح بده، تا این که آن را برای خود به درستی منظم بسازی، وبعد آن را هر جایی که رفتی با خود ببر.

و ابونعیم در الحلیه (۲۳۶/۱) از عمروبن میمون اودی روایت نموده، که گفت: معاذبن جبل سدر میان ما برخاست و گفت: ای بنی اَوْد، من فرستاده رسول خدا صهستم، بدانید که برگشت به‌سوی خداوند تعالی است، بعد از آن یا راه به‌سوی جنت است یا به‌سوی آتش، و اقامتی است که دیگر کوچ کردن ندارد، و جاوید ماندن است در اسجادی که نمی‏میرند.

و ابونعیم در الحلیه (۲۳۴/۱) از معاویه بن قره روایت نموده، که گفت: معاذبن جبل برای پسرش گفت: وقتی نمازی گزاردی، آن را مانند نماز خداحافظی و آخری بخوان، و گمان مکن که ابداً فرصتی میابی که آن نماز را بار دیگر هم بگزاری، وای پسرم بدان که: مؤمن در میان دو نیکی می‏میرد، نیکیی که پیش نموده و نیکیی که مؤخرش گردانیده است.

و ابونعیم در الحلیه (۲۳۳/۱) از عبداللَّه بن سلمه روایت نموده، که گفت: مردی برای معاذبن جبل سگفت: بیاموزانم، گفت: آیا اطاعتم می‏کنی؟ پاسخ داد: من به اطاعت تو حریص هستم، فرمود: روزه بگیر و افطار کن، نماز بخوان و خواب نما، کسب کن و مرتکب گناه مشو، جز مسلمان نمیر و از دعوت مطلوب و ستمکش برحذر باش.

و ابونعیم در الحلیه (۲۳۷/۱) از معاذبن جبل سروایت نموده، که گفت: سه چیز است، کسی که آن‏ها را انجام دهد، خود را به هلاکت پیش نموده است: خنده بدون تعجب، خواب در صورت بی‏خواب نبودن و خوردن در وقت گرسنه نبودن.

و ابونعیم در الحلیه (۲۳۶/۱) از معاذبن جبل سروایت نموده، که گفت: به فتنه مشکلات و سختی آزمایش کرده شدید و صبر کردید، و به فتنه خوشی و رفاه هم به زودی آزمایش می‏شوید، و از بیشترین چیزی که بر شما می‏ترسم فتنه زنان است، وقتی که طلا و نقره را بپوشند، و لباس‏های نرم‌شان و لباس‏های یمنی را بر تن نمایند، و توانگر را به رنج افکنند و فقیر را به آن چه مکلف نمایند که نمی‏یابد.