به جا آوردن فرمان با وجود مخالفتش با ظاهر
احمد از عتبه بن عبد سلمی روایت نموده که، پیامبر صبرای یارانش گفت: «برخیزید و بجنگید»، گفتند: آری، ای رسول خدا، چنان نمیگوییم، که بنی اسرائیل برای موسی ÷گفت:
﴿َٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ﴾.
ترجمه: «تو و پروردگارت بروید و بجنگید، ما اینجا نشستهایم».
ولی تو و پروردگارت، ای محمد، بروید و ما هم همراهتان میجنگیم [۴۳۵]. هیثمی (۷۵/۶) میگوید: رجال آن ثقهاند. و در باب جهاد (۱۸۴/۲) قول مقداد مانند این نزد ابن ابی حاتم و ابن مردویه و غیر ایشان گذشت، و قول سعدبن عباده سدر (۱۸۵/۲) نزد احمد در حدیث انس سگذشت: سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، اگر ما را فرمان بدهی که با شترها داخل بحرها شویم، حتماًبا آنها داخل بحرها میشویم، و اگر برای ما دستور بدهی که با شترها خود را به برک الغماد برسانیم، این کار را حتماً میکنیم. وقول سعدبن معاذس(۲/۱۸۵) نزد ابن مردویه از علقمه بن وقاص لیثی گذشت: سوگند به ذاتی که تو را عزت بخشیده، و برایت کتاب را نازل فرموده، که من هرگز آن را نپیمودهام، و نه هم از آن آگاهی دارم، ولی اگر حرکت خود را ادامه دهی تا از طریق یمن به برک الغماد بیایی، ما همراهت خواهیم رفت، و مانند کسانی نمیباشیم که برای موسی ÷گفتند: ﴿َٱذۡهَبۡ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَٰتِلَآ إِنَّا هَٰهُنَا قَٰعِدُونَ﴾، «تو و پروردگارت بروید، و جنگ کنید و ما اینجا نشستهایم»، ولی تو و پروردگارت بروید و بجنگید و ما همراهتان و در دنبال شما هستیم، و ممکن تو برای کاری بیرون شده بودی، و خداوند غیر آن را برایت پیش آورده است. پس به همان چیزی که خداوند برایت پیش آورده ببین و حرکت نما، و پیمانهای کسی را که میخواهی وصل نما، و پیمانهای کسی را که میخواهی قطع کن، و با کسیکه میخواهی دشمنی کن، و با کسیکه میخواهی مصالحه نما و از اموال ما آنچه را میخواهی بگیر. آن گاه قرآن به تایید قول سعد سنازل گردید: ﴿كَمَآ أَخۡرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيۡتِكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ لَكَٰرِهُونَ ٥﴾الآیات. و اموی افزوده: و آنچه را میخواهی برای ما بده، و آنچه را از ما گرفتهای، برای ما محبوبتر از آنچه است که برای ما گذاشتهای، و امری را که دستور دادهای کار ما متابعت از دستور و امر توست.
[۴۳۵] صحیح. احمد (۴/ ۱۸۴) نگا: المجمع (۶/ ۷۵).