نصرت به باد صبا [۲۵۷]
ابن سعد (۷۱/۲) از سعیدبن جبیر روایت نموده، که گفت: واقعه روز خندق در مدینه بود، میافزاید: ابوسفیان بن حرب و کسانی که از قریش از وی پیروی نمودند و کسانی که با وی از کنانه بودند، و عیینه بن حصن و کسانی که از غطفان وی را دنبال نمودند، و طلیحه و کسانی که از بنی اسد وی را پیروی کردند و ابواعور و کسانی که از بنی سلیم وی را دنبال نموده بودند آمدند، و در میان رسول خدا صو بنی قریظه عهد و پیمانی بود، ولی آنان، آن پیمان را نقض کردند، و با مشرکین کمک نمودند، پس خداوند تعالی دربارهشان نازل فرمود:
﴿وَأَنزَلَ ٱلَّذِينَ ظَٰهَرُوهُم مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مِن صَيَاصِيهِم﴾[الاحزاب: ۲۶].
ترجمه: «و خداوند کسانی را از اهل کتاب، که (مشرکان عرب) از ایشان حمایت نموده بودند، از قصرها و قلعههای مستحکمشان پایین نمود».
آن گاه جبریل ÷در حالی که باد را با خود همراه داشت آمد، رسول خدا صهنگامی که جبریل را دید گفت: «آگاه باشید، بشارت بادا برای تان»، سه بار، خداوند باد را بر ایشان روان نمود، و باد خیمههایشان را در هم کوبید، دیگها را مقلوب ساخت، اقامتگاهها را زیر خاک کرد، بندها را قطع ساخت، و آنان به راه افتادند، و هیچکس به کسی توجه نمینمود، و خداوند تعالی دربارهشان نازل فرمود:
﴿إِذۡ جَآءَتۡكُمۡ جُنُودٞ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا وَجُنُودٗا لَّمۡ تَرَوۡهَا﴾[الاحراب: ۹].
ترجمه: «هنگامی که لشکرهایی به سراغ شما آمدند، ولی ما باد و طوفان سختی با لشکریانی بر آنها فرستادیم که آنها را نمیدیدید».
آن گاه رسول خدا صبرگشت.
و نزد وی هم چنان (۷۷/۲) از حمیدبن هلال روایت است که گفت: در میان پیامبرصو بنی قریظه عهد و پیمان سستی وجود داشت، وقتی احزاب با آن همه سربازهایشان هجوم آوردند، آنان عهد خویش را نقض کردند، و با مشرکین بر خلاف رسول خدا صهمکاری نمودند، آن گاه خداوند سربازان و باد را فرستاد، و آنان فرارکنان به راه افتادند، و دیگران در قلعههایشان باقی ماندند... و حدیث را در غزوه بنی قریظه ذکر نموده است.
و بزار از ابن عباس بروایت نموده، که گفت: باد صبا در شب احزاب نزد باد شمال آمد و گفت: حرکت کن و رسول خدا صرا نصرت بده، باد شمال گفت: زن آزاد در شب جایی نمیرود، به این صورت بادی که رسول خدا صبه آن نصرت داده شد، باد صبا بود. هیثمی (۶۶/۶) میگوید: رجال آن رجال صحیحاند. و ابن ابی حاتم این را از ابن عباس روایت نموده، و ابن جریر از عکرمه به معنای این را، چنانکه در تفسیر ابن کثیر (۴۷۰/۳) آمده، روایت کرده است.
[۲۵۷] باد صبا، بادی است که از طرف مشرق میوزد. م.