حیات صحابه – جلد ششم

برگردیدن چشم قتاده به دعای پیامبر صدر روز احد

طبرانی از قتاده بن نعمان سروایت نموده، که گفت: کمانی برای رسول خدا صاهداء گردید، و رسول خدا صدر روز احد آن را به من داد، و با آن در پیش روی پیامبر خدا صتیر انداختم حتی که یک طرفش شکست، و در جایم همانطور در پیش روی رسول خدا صباقی ماندم و تیرها را با رویم دفع می‏نمودم، هرگاه تیری از آن‏ها به‌سوی روی پیامبر خدا صکج می‏شد و میل می‏کرد، من روی و سرم را به طرف آن می‏نمودم، تا روی پیامبر خدا صرا نگه دارم، البته بدون این که تیراندازم، آخرین تیر از آن تیرها همان تیری بود که بر اثر آن سیاهی چشمم بر گونه‏ام افتاد، و تجمع مشرکان پراکنده گردید، آن گاه من سیاهی چشمم را در کف دستم گرفتم، و با آن که در کف دستم قرار داشت به‌سوی رسول خدا صشتافتم، هنگامی که پیامبر خدا صآن را دید، چشم‌هایش اشک ریخت، و گفت: «بار خدایا، قتاده نبی ات را با رویش نگه داشت، بنابراین این چشمش را نیکوترین چشم‌هایش و تیزبین‏ترین آن‏ها بگردان». و آن چشمش نیکوترین و تیزبین‏ترین چشم‌هایش گشت [۲۶۳]. هیثمی (۲۹۷/۸) می‏گوید: در اسناد آن کسانی است که نشناختم شان. ابونعیم این را در الدلائل (ص۱۷۴) از قتاده به مثل آن روایت کرده، و ابن سعد (۴۵۳/۳) این را از عاصم بن عمربن قتاده به اختصار روایت نموده است.

و این را دار قطنی و ابن شاهین از محمودبن لبید از قتاده سروایت نموده‏اند که: در روز احد چشم وی مورد اصابت قرار گرفت، و بر گونه‏اش افتاد، و پیامبر صآن را دوباره به جایش برگردانید، و آن صحیح‏ترین چشم‌هایش شد. و دار قطنی و بیهقی از ابوسعید خدری از قتاده مثل آن را روایت کرده‏اند. این چنین در الإصابه (۲۲۵/۳) آمده است. و ابونعیم این را در الدلائل (ص۱۷۴) از قتاده به مانند آن روایت نموده، و در روایت وی آمده: و آن نیکوترین و تیزبین‏ترین چشم‌هایش گردید.

بغوی و ابویعلی از عاصم بن عمربن قتاده از قتاده بن نعمان روایت نموده‏اند که: چشم وی در روز بدر مورد اصابت قرار گرفت، و سیاهی آن بر گونه‏اش روان گردید، خواستند آن را قطع نمایند، بعد گفت: نخیر، تا اینکه با رسول خدا صمشوره کنیم، و همراهش مشوره نمودند، گفتند: «نخیر»، بعد از آن وی را خواست، و کف دستش را بر سیاهی چشم وی گذاشت و فشارش داد، آن گاه وی چنان صحیح و سالم شد که دانسته نمی‏شد کدام یکی از چشم‌هایش از بین رفته بود. این چنین در الإصابه (۲۲۵/۳) آمده است. هیثمی (۲۹۸/۸) می‏گوید: در اسناد ابویعلی یحیی بن عبدالحمید حمانی آمده، و او ضعیف می‏باشد.

[۲۶۳] طبرانی (۱۹/ ۸) در آن سند آن مجهول یا مجهولانی هستند: المجمع (۸/ ۲۹۷).