حیات صحابه – جلد ششم

شنیدن کلام ملائک

ابن ابی الدنیا در کتاب الذکر از انس بن مالک سروایت نموده، که گفت: ابی بن کعب سگفت: وارد مسجد می‏شوم، نماز می‏گزارم و خداوند را به حمد و ستایش‌هایی می‏ستایم، که هیچ کسی وی را به آن نستوده است. هنگامی که نماز خواند و نشست که خداوند را بستاید و بر وی ثنا گوید، ناگهان از عقبش صدای بلندی را شنید که می‏گفت: «اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كُلُّهُ، وَلَكَ الْمُلْكُ كُلُّهُ، بِيَدِكَ الْخَيْرُ كُلُّهُ، إِلَيْكَ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ، عَلاَنِيَتُهُ وَسِرُّهُ، لَكَ اَلْحمد، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا مَضَى مِنْ ذَنْوبِي، وَاعْصِمْنِي فِيمَا بَقِىَ مِنْ عُمْرِي، وَارْزُقْنِي أعَمَالاً زَاكِيًة تَرْضَى بِهِ عَنِّى، وتب عليَّ». ترجمه: «بار خدایا، همه ستایش تو راست، و همه پادشاهی از آن توست، و همه خیر به دست توست، و همه کارها به‌سوی تو بر می‏گردد، آشکار و پنهانش، ستایش از آن توست، تو بر هر چیز توانا و قادر هستی، گناهان گذشته‏ام را برایم ببخش، و در ما بقیه عمرم نگاهم دار، و اعمال پاک نصیبم فرما، تا به آن از من راضی شوی، و توبه‏ام را بپذیر». بعد از آن وی نزد رسول خدا صآمد و برایش آن قصه را باز گفت، فرمود: «وی جبریل ÷بود». این چنین در الترغیب (۱۰۱/۳) آمده است.