۴ - مقطوع:
در لغت به معنای قطع، و ضد وصل است.
و در اصطلاح: آنچه از قول و فعل به تابعی و یا پایینتر از او نسبت داده شود.
مقطوع، اگر چه صحت آن ثابت شود، در احکام شرعی قابل حجت نیست، چون سخن یا کردار یکی از مسلمانان است، ولی اگر قرینه دال بر رفع آن وجود داشته باشد، در آن وقت حکم مرفوع مرسل را دارد.