حیات صحابه – جلد ششم

ملک و فریادرسی ابومعلق یکی از اصحاب

ابن ابی الدنیا در کتاب مجابی الدعوة از انس بن مالک سروایت نموده، که گفت: مردی از اصحاب رسول خدا ص، که برایش ابومعلق کنیه داده می‏شد، تاجر بود، و به مال خودش و غیر خودش تجارت می‏نمود، در عین حال وی مرد عابد و پرهیزگار بود. او باری [برای تجارت] بیرون گردید، و دزدی که غرق در سلاح بود همراهش روبرو گردید و گفت: مالت را بگذار که من می‏کشمت، گفت: تو می‏دانی و مال، گفت: فقط خونت را می‏خواهم، گفت: پس بگذار نماز بخوانم. گفت: هر قدر که می‏خواهی بخوان، آن گاه وی وضو نمود و نماز گزارد، و از دعایش این بود:

«يا ودود، يا ذالعرش الـمجيد، يا فعالاً لـمـا يريد، أسألك بعزتك التي لا ترام، وملكك الذي لا يضام، وبنورك الذي ملأ أركان عرشك، أن تكفيني شرهذا اللص، يا مغيث اغثني».

ترجمه: «ای دوستدار، ای صاحب عرش بزرگ، ای انجام دهنده آنچه می‏خواهی، از تو به عزتت که کسی یارای رسیدن را به آن ندارد، و به پادشاهیت که مغلوب نمی‏گردد، و به نورت که ارکان عرشت را پر نموده است سئوال می‏کنم، که از شر این دزد محفوظ داری، ای فریادرس، به فریادم رس».

این را سه بار گرفت، و ناگهان سوارکاری را دید، که در دستش حربه‏ای دارد، و آن را در میان هر دو گوش اسبش بلند کرده است، وی دزد را زد و به قتلش رسانید، بعد از آن به‌سوی تاجر روی آورد، تاجر پرسید: تو کیستی که خداوند توسط تو به فریادم رسید، گفت: من ملکی هستم از اهل آسمان چهارم، وقتی دعا نمودی، دروازه‏های آسمان به صدا در آمدند و من آن را شنیدم، باز برای بار دوم وقتی دعا کردی، از اهل آسمان ضجه‏ای را شنیدم، باز وقتی برای بار سوم دعا نمودی، گفته شد: دعای ستمدیده و دچار مشکلات است، آن گاه من از خداوند سئوال نمودم، که کشتن وی را به دوش من بسپارد، بعد از آن گفت: مژده بادا برایت، بدان: کسی که وضو کند، و چهار رکعت نماز بگزارد، و این دعا را بر زبان آرد، دعایش قبول می‏گردد، خواه در مشکل باشد یا در مشکل نباشد. او ابوموسی همه این را در کتاب الوظائف روایت نموده است. این چنین در الإصابه (۱۸۲/۴) آمده است.