حیات صحابه – جلد ششم

آنچه در این باره در مورد سعد گذشت

در بخش غضب به خاطر بزرگان (۱۹۸/۴) دعای سعد بر کسی که علی، طلحه و زبیر شرا دشنام می‏داد، در حدیث عامربن سعد نزد طبرانی گذشت، که در آن آمده: آن گاه شتر ماده‏ای آمد، و مردم راه را برایش گشودند و آن مرد را پای مال نمود، و هم چنان دعایش بر کسی که علی را دشنام می‏داد، در حدیث قیس بن ابی حازم گذشت، که در آن آمده: به خدا سوگند قبل از این که ما متفرق شویم، پاهای اسبش به زمین فرو رفت و او را به فرق بر سر آن سنگ‏ها انداخت، و سرش شکست و بر اثر آن جان داد [۴۱۳].

و نزد ابونعیم در الدلائل (ص۲۰۶) در حدیث سعیدبن مسیب سآمده: آن گاه شتر مستی آمد، و از میان مردم عبور می‏نمود تا این که به آن مرد رسید، و زدش و بر زمین افکندش، و بعد بر وی خوابید، و در میان زمین و سینه‏اش تا آن وقت مالیدش که قطعش ساخت، سعید بن مسیب می‏گوید: من مردم را دیدم که به‌سوی سعد می‏شتافتند و می‏گفتند: قبول شدن دعا برایت مبارک باد.

[۴۱۳] صحیح. طبرانی (۱/ ۱۴۱) نگا: المجمع (۹/ ۱۵۴).