باب ۱۲: در مورد اینکه پیغمبر جدر نیکى و احسان از همه کس سخى‌تر و حتّى سرعت جود و بخشش او از سرعت باد بیشتر بوده است
۱۴٩۰- حدیث: «ابْنِ عَبَّاسٍب قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِج، أَجْوَدَ النَّاسِ، وَكَانَ أَجْوَدُ مَا يَكونُ فِي رَمَضَانَ، حِينَ يَلْقَاهُ جِبْرِيلُ وَكَانَ يَلْقَاهُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ، فَيُدَارِسُهُ القُرْآنَ فَلَرَسُولُ اللهِج أَجْوَدُ بِالْخَيْرِ مِنَ الرِّيحِ الْمُرْسَلَةِ» [۲۲۰].
۱۴٩۰ ـ ابن عباسبگوید: پیغمبر جاز تمام مردم سخى‌تر بود، مخصوصاً در ماه رمضان هنگامى که جبرئیل را ملاقات مى‌کرد، از هر وقت دیگر جود و سخاوتش بیشتر مى‌شد، جبرئیل در تمام شب‌هاى رمضان با پیغمبر جملاقات مى‌کرد، قرآن را براى پیغمبر جمى‌خواند، به حقیقت سرعت سخاوت پیغمبر جدر خیر و احسان از باد شدید و بیشتر بود.
[۲۲۰] أخرجه البخاري في: ۱ كتاب بدء الوحي: ۵ باب حدّثنا عبدان.