باب ۲۲: جایز بودن نشستن به کیفیتى که پشت بر زمین و یکى از پاها بر روى پاى دیگر باشد
۱۳۶۰- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ زَيْدٍس أَنَّهُ رَأَى رَسُولَ اللهِج، مُسْتَلْقِيًا فِي الْمَسْجِدِ، وَاضِعًا إِحْدَى رِجْلَيْهِ عَلَى الاخْرَى» [۸۲].
یعنی: «عبدالله بن زیدسگوید: پیغمبر جرا در مسجد دیدم که پشتش را بر زمین قرار داده و یکى از پاهایش را به روى پاى دیگرش انداخته است».
[۸۲] أخرجه البخاري في: ۸ كتاب الصلاة: ۸۵ باب الإستلقاء في المسجد ومدّ الرّجل .