باب ٩: دعاى رحمت کردن براى کسى که عطسه مى‌کند، و مکروه بودن خمیازه کشیدن
۱۸۸۴ ـحدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍسقَالَ: عَطَسَ رَجُلاَنِ عِنْدَ النَّبِيِّج، فَشَمَّتَ أَحَدَهُمَا، وَلَمْ يُشَمِّتِ الآخَرَ فَقِيلَ لَهُ فَقَالَ: هذَا حَمِدَ اللهَ، وَهذَا لَمْ يَحْمَدِ اللهَ» [۶۱٩].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: دو نفر در نزد پیغمبر جعطسه کردند به یکى از آن‌ها گفت: یرحمک الله، ولى به رفیقش نگفت، این موضوع را از پیغمبر جپرسیدند (چرا به یکى از آنان یرحمک الله گفت و به دیگرى نگفت؟) فرمود: کسى که عطسه کرد و الحمدلله گفت در مقابل به او گفتم یرحمک الله امّا آن یکى که چیزى نگفت من‌هم چیزى به او نگفتم، (یعنى وقتى لازم است به کسى که عطسه مى‌کند یرحمک الله گفته شود، که او بعد از عطسه کردن بگوید: الحمدلله و کسى که بعد از عطسه کردن الحمدلله، نگوید یرحمک الله گفتن به او لازم نیست)».
۱۸۸۵ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس عَنِ النَّبِيِّج قَالَ: التَّثَاؤُبُ مِنَ الشَّيْطَانِ، فَإِذَا تَثَاءَبَ أَحَدُكُمْ فَلْيَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ» [۶۲۰].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: خمیازه کشیدن از شیطان است (و نشانه سستى و تنبلى و عدم نشاط است) هر وقت خمیازه کشیدید تا آنجایى که برایتان ممکن است جلو آن را بگیرید (دستتان را روى دهن بگذارید و دهن را زیاد باز نکنید)».
[۶۱٩] أخرجه البخاري في: ٧۸ كتاب الأدب: ۱۲۳ باب الحمد للعاطس. [۶۲۰] أخرجه البخاري في: ۵٩ كتاب بدء الخلق: ۱۱ باب صفة إبليس وجنوده.