باب ۳۵: از تزویر و ریا و حقّه‌بازى در لباس و غیره و از تظاهر نمودن به چیزى که فاقد آن است نهى شده است
۱۳٧٩- حدیث: «أَسْمَاءَل أَنَّ امْرَأَةً قَالَتْ: يَا رَسُولَ اللهِ إِنَّ لِي ضَرَّةً، فَهَلْ عَلَيَّ جُنَاحٌ إِنْ تَشَبَّعْتُ مِنْ زَوْجِي غَيْرَ الَّذِي يُعْطِينِي فَقَالَ رَسُولُ اللهِج: الْمُتَشَبِّعُ بِمَا لَمْ يُعْطَ كَلاَبِسِ ثَوْبَيْ زُورٍ» [۱۰۴].
یعنی: «اسماءلگوید: زنى گفت: اى رسول خدا! من هوویى دارم، آیا اگر تظاهر کنم که شوهرم چیزهایى به من داده است ولى در حقیقت نداده باشد، حرام است و گناهى دارد؟ پیغمبر جگفت: کسى که به چیزى تظاهر کند که آن را ندارد، مانند کسى است که به دروغ لباس اهل زهد و تقوا را مى‌پوشد، (تا مردم او را جزو متّقیان بدانند)، ولى در حقیقت یک دروغگو است و لباسش لباس دروغ و تزویر است».
وصلّی الله على سيِّدنا محمّد وعلى آله وأصحابه وأتباعه أجمعين إلى يوم الدِّين
وآخر دعوانا أن الحمد للهِ ربّ العالمين
[۱۰۴] أخرجه البخاري في: ۶٧ كتاب النُّكاح: ۱۰۶ باب المتشبّع بما لم ينل و ما ينهي من افتخار الضرة.