باب ۴: مکروه است که انسان بگوید نفسم خبیث شده است
۱۴۵۲- حدیث: «عَائِشَةَل عَنِ النَّبِيِّج، قَالَ: لاَ يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ خَبُثَتْ نَفْسِي، وَلكِنْ لِيَقُلْ لَقِسَتْ نَفْسِي» [۱۸۰].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جگفت: نباید هیچ‌یک از شما به خود بگوید نفسم خبیث شده است امّا به جاى آن لفظ (لَقِسَ) که به همین معنى است به کار گرفته شود».
(یعنى در گفتن لفظ خبث یک نوع ناپاکى و خلاف ادب وجود دارد، اسلام مى‌خواهد مسلمانان بر کلیه حرکات و کلمات خود مسلّط باشند، و از کوچکترین حرکت و کلمه ناپسند پرهیز کنند تا از هر لحاظ نمونه کامل رفتار و ادب و اخلاق براى دیگران باشند).
۱۴۵۳- حدیث: «سَهْلِ بْنِ حُنَيْفٍس عَنِ النَّبِيِّج، قَالَ: لاَ يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ خَبُثَتْ نَفْسِي، وَلكِنْ لِيَقُلْ لَقِسَتْ نَفْسِي» [۱۸۱].
[۱۸۰] أخرجه البخاري في: ٧۸ كتاب الأدب: ۱۰۰ باب لا يقل خبثت نفسي. [۱۸۱] أخرجه البخاري في: ٧۸ كتاب الأدب: ۱۰۰ باب لا يقل خبثت نفسي.