باب ۶۰: این فرموده پیغمبر جهمانگونه که از صد شتر یک شترمطیع و خوش‌فرمان نیست، از صد نفر هم یک نفر داراى اخلاق حمیده و صفات کامله نیست
۱۶۵۱ -حدیث: «عَبْدِ الله بْنِ عُمَرَب قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهج، يَقُولُ: إِنَّمَا النَّاسُ كَالإِبِلِ المِائَةِ، لاَ تَكَادُ تَجِدُ فِيهَا رَاحِلَةً» [۳۸۱].
یعنی: «عبدالله پسر عمربگوید: شنیدم که پیغمبر جگفت: همانگونه که از صد شتر شترى را پیدا نمى‌کنید که آرام و مطیع و نجیب باشد، در میان صد انسان، انسانى را نمى‌یابید که داراى اخلاق پسندیده و صفات حسنه باشد، و شایسته آن باشد که او را به عنوان رفیق و دوست انتخاب کنید».
[۳۸۱] أخرجه البخاري في: ۸۱ كتاب الرّقاق: ۳۵ باب رفع الأمانة.