باب ۳۴: پیغمبر جدستور داده است کسى که از مسجد یا بازار و یا سایر اماکن عمومى گذر کرد باید نوک شمشیر یا تیرش را با دست بگیرد
۱۶٧٩ ـحدیث: «جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهب قَالَ: مَرَّ رَجُلٌ فِي المَسْجِدِ، وَمَعَهُ سِهَامٌ. فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللهج: أَمْسِكْ بِنِصَالِهَا» [۴۰٩].
یعنی: «جابر بن عبداللهسگوید: یک نفر که چند پیکان تیر همراه داشت از داخل مسجد عبور کرد، پیغمبر جگفت: نوک پیکان‌ها را با دست بگیر (مبادا به کسى صدمه برسانند)».
۱۶۸۰ ـحدیث: «أَبِي مُوسىس عَنِ النَّبِيِّج، قَالَ: إِذَا مَرَّ أَحَدُكُمْ فِي مَسْجِدِنَا أَوْ فِي سُوقِنَا، وَمَعَهُ نَبْلٌ، فَلْيُمْسِكْ عَلَى نِصَالِهَا. أَوْ قَالَ فَلْيَقْبِضْ بَكَفُّهِ. أَنْ يُصِيبَ أَحَداً مِنَ المُسْلِمِينَ مِنْهَا شَيْءٌ» [۴۱۰].
یعنی: «ابو موسىسگوید: پیغمبر جگفت: هرگاه شما با تیر نوک‌تیز از مسجد یا بازار ما عبور کردید دستتان را بر روى نوک تیز آن قرار دهید، مبادا یکى از مسلمانان را زخمى نماید».
(این هم یکى از ادب‌هاى مهمّ اسلام است که به ما مى‌آموزد چگونه در حمل اسلحه بااحتیاط باشیم در حالى که خطر نوک تیرى که کسى آن را حمل کرده است براى دیگران بسیار ناچیز است باز پیغمبر جدستور مى‌دهد که به خاطر احتیاط باید دست بر روى نوک آن قرار گیرد، لذا در این عصر که اسلحه‌هاى حسّاس و خطرناک که کوچکترین بى‌احتیاطى نسبت به آن‌ها باعث از بین رفتن جان ده‌ها و حتّى صدها نفر خواهد بود باید بیشتر احتیاط نماییم و هرگز اسلحه را به عنوان شوخى بر روى کسى نکشیم).
[۴۰٩] أخرجه البخاري في: ۸ كتاب الصلاة: ۶۶ باب يأخذ بنصول النبل إذا مرّ في المسجد. [۴۱۰] أخرجه البخاري في: ٩۲ كتاب الفتن: ٧ باب قول النّبيّ ج: «من حمل علينا السِّلاح فليس منّا».