باب ۱۱: نوشیدن شربت و سرپوش گذاشتن بر ظرف غذا
۱۳۰٩- حدیث: « جَابِرٍس، قَالَ: جَاءَ أَبُو حُمَيْدٍ، رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ، مِنَ النَّقِيعِ، بِإِنَاءٍ مِنْ لَبَنٍ إِلَى النَّبِيَّج، فَقَالَ النَّبِيُّج: أَلاَّ خَمَّرْتَهُ، وَلَوْ أَنْ تَعْرُضَ عَلَيْهِ عُودًا» [۳۱].
یعنی: «جابر گویدس: ابو حمید که یک نفر انصارى بود، از محلى به نام نقیع، یک ظرف شیر براى پیغمبر جآورد، پیغمبر جگفت: چرا سر این ظرف را نپوشانیده‌اى؟! اگر هیچ چیزى براى سرپوش آن پیدا نمى‌کردى حداقل با یک تکه چوب پهن آن را مى‌پوشاندى بهتر بود».
[۳۱] أخرجه البخاري في: ٧۴ كتاب الأشربة: ۱۲ باب شرب اللّبن وقول الله تعالى: ﴿مِنۢ بَيۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ لَّبَنًا﴾[النحل: ۶۶].