باب ٧: هرچه انسان را مست کند شراب است و تمام شراب‌ها حرام است
۱۳۰۱- حدیث: « عَائِشَةَل عَنِ النَّبِيِّج، قَالَ: كُلُّ شَرَابٍ أَسْكَرَ فَهُوَ حَرَامٌ» [۲۳].
یعنی: «عایشهلگوید پیغمبر جگفت: هر نوع نوشابه‌اى که مست‌کننده باشد حرام است».
۱۳۰۲- حدیث: «أَبِي مُوسى وَمُعَاذٍب بَعَثَ النَّبِيُّج، أَبَا مُوسى وَمُعَاذًا إِلَى الْيَمَنِ، فَقَالَ: يَسِّرَا وَلاَ تُعَسِّرَا، وَبَشِّرَا وَلاَ تُنَفِّرَا، وَتَطَاوَعَا فَقَالَ أَبُو مُوسى: يَا نَبِيَّ اللهِ إِنَّ أَرْضَنَا بِهَا شَرَابٌ مِنَ الشَّعِيرِ، الْمِزْرُ؛ وَشَرَابٌ مِنَ الْعَسَلِ، الْبِتْعُ فَقَالَ: كُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ» [۲۴].
یعنی: «پیغمبر جابو موسى و معاذبرا (به عنوان حاکم) به یمن فرستاد، به ایشان دستورداد که سهل‌گیر باشند، با مردم سخت‌گیرى نکنند مردم را به دین اسلام تشویق کنند، به آنان مژده سعادت بدهند، ایشان را از دین متنفّر نسازند، در اطاعت همدیگر باشند، (در اداره امور با هم مشورت کنند)، ابو موسىسگفت: اى رسول خدا! در سـرزمین ما (یمن) مشروباتى هست که از جو یا ذرّت یا عسل تهیه مى‌شوند (حکم آن‌ها چیست؟) پیغمبر جگفت: هر چیزى که مست‌کننده باشد حرام است».
«مزر: شرابى که از ذرّت تهیه مى‌گردد. تبع: شراب عسل است».
[۲۳] أخرجه البخاري في: ۴ كتاب الوضوء: ٧۱ باب لايجوز الوضوء بالنبيذ ولا المسكر. [۲۴] أخرجه البخاري في: ۶۵ كتاب المغازي: ۶۰ باب بعث أبي موسى ومعاذ إلى اليمن قبل حجّة الوداع.