باب ۱۶: پناه بردن به خدا از شرّ قضا و رسیدن به بدبختى و غیره
۱٧۳۳ ـحدیث: « أَبِي هُرَيْرَةَس كَانَ رَسُولُ اللهِج، يَتَعَوَّذُ مِنْ جَهْدِ الْبَلاَءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَسُوءِ الْقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأَعْدَاءِ » [۴۶۴].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جبه خدا پناه مى‌برد از شرّ شدّت گرفتن بلا و مصیبت (که انسان با آن به آزمایش گذاشته مى‌شود)، از شرّ به هلاکت رسیدن، و از شرّ سوء قضاء، از طعنه و لوم دشمن نیز به خدا پناه مى‌برد».
[۴۶۴] أخرجه البخاري في: ۸۰ كتاب الدّعوات: ۲۸ باب التعوّذ من جهد البلاء.