باب ۲۳: فضائل اُبىّ بن کعب و جماعتى از انصارش
۱۶۰۱- حدیث: «أَنَسِس قَالَ: جَمَعَ الْقُرْآنَ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّج أَرْبَعَةٌ: كُلُّهُمْ مِنَ الأَنْصَارِ؛ أُبَيٌّ، وَمُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ، وَأَبُو زَيْدٍ، وَزَيْدُ ابْنُ ثَابِتٍ» [۳۳۰].
یعنی: «انسسگوید: چهار نفر در زمان پیغمبر جقرآن را جمع کرده بودند که همه از انصار بودند: اُبى (بن کعب)، معاذ بن جبل، ابو زید و زید بن ثابت».
۱۶۰۲- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالكٍس قَالَ النَّبِيُّج لأُبَيٍّ: إِنَّ اللهَ أَمَرَنِي أَنْ أَقْرَأ عَلَيْكَ ﴿لَمۡ يَكُنِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ﴾[البينة: ۱]. قَالَ: وَسَمَّانِي قَالَ: نَعَمْ فَبَكَى» [۳۳۱].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: پیغمبر جبه اُبى بن کعبسگفت: خداوند به من دستور داده تا سوره﴿لَمۡ يَكُنِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ﴾را برایت بخوانم، اُبى گفت: (اى رسول خدا!) خداوند مرا به اسم نام برد، فرمود: بلى، اُبى از شدّت سرور و شادى به گریه افتاد».
[۳۳۰] أخرجه البخاري في: ۶۳ كتاب مناقب الأنصار: ۱٧ باب مناقب زيد بن ثابت. [۳۳۱] أخرجه البخاري في: ۶۳ كتاب مناقب الأنصار: ۱۶ باب مناقب اُبيّ بن كعب.