ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد سوم

فهرست کتاب

باب ۱٧: مستحب است به هنگام آب دادن به چند نفر از نفر اوّل سمت راست شروع شود

باب ۱٧: مستحب است به هنگام آب دادن به چند نفر از نفر اوّل سمت راست شروع شود

۱۳۱۸- حدیث: « أَنَسٍس، قَالَ: أَتَانَا رَسُولُ اللهِج، فِي دَارِنَا هذِهِ، فَاسْتَسْقَى، فَحَلَبْنَا لَهُ شَاةً لَنَا، ثُمَّ شُبْتُهُ مِنْ مَاءِ بِئْرِنَا هذِهِ، فَأَعْطَيْتُهُ، وَأَبُو بَكْرٍ عَنْ يَسَارِهِ، وَعُمَرُ تُجَاهَهُ، وَأَعْرَابِيٌّ عَنْ يَمِينِهِ فَلَمَّا فَرَغَ، قَالَ عُمَرُ: هذَا أَبُو بَكْرٍ فَأَعْطَى الأَعْرَابِيَّ ثُمَّ قَالَ: الأَيْمَنُونَ، الأَيْمَنُونَ، أَلاَ فَيَمِّنُوا قَالَ أَنَسٌ: فَهِيَ سُنَّةٌ، فَهِيَ سُنَّةٌ، ثَلاَثَ مَرَّاتٍ» [۴۰].

یعنی: «انسسگوید: در همین خانه‌اى که ما اکنون در آن نشسته‌ایم، پیغمبر جخدا پیش ما آمد، و درخواست آب کرد، گوسفندى را که داشتیم برایش دوشیدیم و شیر آن را با آب همین چاه مخلوط کردیم، به او دادیم، ابو بکرسدر طرف چپ پیغمبرجو عمرسدر جلو او و یک نفر عرب بدوى در طرف راستش نشسته بودند، وقتى که از نوشیدن شیر مخلوط فارغ شد، عمر گفت: این ابو بکر است (یعنى باقى‌مانده را به او بده) ولى پیغمبر جآن را به عرب بدوى که در طرف راستش نشسته بود داد، سپس فرمود: حقّ تقدّم با کسانى است که در طرف راست نشسته‌اند، و حقّ تقدّم با کسانى است که در طرف راست نشسته‌اند، باید هوشیار باشید حق تقدّم طرف راست را رعایت کنید، انسسسه بار گفت : رعایت این حق تقدّم از سنّت پیغمبرجمى‌باشد».

۱۳۱٩- حدیث: «سَهْلِ بْنِ سَعْدٍس، قَالَ: أُتِيَ النَّبِيُّج، بِقَدَحٍ، فَشَرِبَ مِنْهُ، وَعَنْ يَمِينِهِ غُلاَمٌ، أَصْغَرُ الْقَوْمِ، وَالأَشْيَاخُ عَنْ يَسَارِهِ، فَقَالَ: يَا غُلاَمُ أَتَأْذَنُ لِي أَنْ أُعْطِيَهُ الأَشْيَاخَ قَالَ: مَا كُنْتُ لأُوثِرَ بِفَضْلِي مِنْكَ أَحَدًا، يَا رَسُول اللهِ فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ» [۴۱].

یعنی: «سهل بن سعدسگوید: پیاله‌اى براى پیغمبر جآوردند، پیغمبر جاز آن نوشید، و پسر بچه‌اى که از کلیه حاضرین کوچکتر بود، در طرف راست پیغمبر جنشسته بود، ریش‌سفیدان و پیرمردان در طرف چپ او نشسته بودند، پیغمبر گفت: اى پسر! آیا به من اجازه مى‌دهى که باقى‌مانده آب را به پیرمردان بدهم؟ آن پسر بچه (که ابن عباس بود) گفت: اى رسول خدا! هرگز در رسیدن به فضیلت و برکت شما کسى را بر خود ترجیح نمى‌دهم، سرانجام پیغمبر جآب را به او داد».

[۴۰] أخرجه البخاري في: ۵۱ كتاب الهبة: ۴ باب من استسقى. [۴۱] أخرجه البخاري في: ۴۲ كتاب الشرب والمساقاة: ۱ باب في الشرب.