باب ۵٩: فضائل ملّت فارس
۱۶۵۰- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس قَالَ: كُنَّا جُلُوساً عِنْدَ النَّبِيِّج، فَأُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الجُمُعَةِ:﴿وَءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ لَمَّا يَلۡحَقُواْ بِهِمۡۚ...﴾[الجمعة: ۳]. قَالَ: قُلْتُ: مَنْ هُمْ يَا رَسُولَ الله؟ فَلَمْ يُرَاجِعْهُ، حَتَّى سَأَل ثَلاَثًا. وَفِينَا سَلْمَانُ الفَارِسِيُّ. وَضَعَ رَسُولُ اللهج، يَدَهُ عَلَى سَلْمَانَ، ثُمَّ قَالَ: «لَوْ كَانَ الإِيمَانُ عِنْدَ الثُّريَّا، لَنَالَهُ رِجَال (أَوْ) رَجلٌ مِنْ هؤلاء» [۳۸۰].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: در نزد پیغمبر جنشسته بودیم، سوره جمعه بر پیغمبرجنازل شد، و در مورد این آیه: ﴿وَءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ لَمَّا يَلۡحَقُواْ بِهِمۡۚ...﴾[الجمعة: ۳].«محمّد را همانگونه که براى عرب فرستاده‌ایم براى کسانى که هنوز نیامده‌اند و خواهند آمد فرستاده‌ایم» از پیغمبر جپرسیدم، گفتم که این جماعت چه کسانى هستند؟ تا سه بار این سؤال را تکرار نکردم پیغمبر جبه ما جواب نداد. سلمان فارسى هم در میان ما نشسته بود، پیغمبر جدستش را بر شانه سلمان قرار داد و فرمود: اگر ایمان به اندازه ستاره ثریا دور شود، مردان قبیله سلمان فارس به آن دسترسى پیدا مى‌نمایند».
[۳۸۰] أخرجه البخاري في: ۶۵ كتاب التفسير: ۶۲ سورة الجمعة: ۱ باب قوله: ﴿وَءَاخَرِينَ مِنۡهُمۡ...﴾[الجمعة: ۳].