باب ۳٩: کشتن مورچه ممنوع است
۱۴۴۵- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِج يَقُولُ: قَرَصَتْ نَمْلَةٌ نَبِيًّا مِنَ الأَنْبِيَاءِ، فَأَمَرَ بِقَرْيَةِ النَّمْلِ فَأُحْرِقَتْ، فَأَوْحى اللهُ إِلَيْهِ أَنْ قَرَصَتْكَ نَمْلَةٌ أَحْرَقْتَ أُمَّةً مِنَ الأُمَمِ تُسَبِّحُ» [۱٧۳].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: شنیدم پیغمبر جفرمود: مورچه‌اى یکى از پیغمبران پیشین را گاز گرفت او هم دستور داد تا لانه مورچه‌ها را آتش بزنند، از جانب خداوند به او وحى شد که یک مورچه شما را گاز گرفت ولى شما دستور دادى که لانه یک ملّت از ملّت‌هاى خدا را که مشغول تسبیح خدا هستند آتش بزنند».
(علماء گویند این حدیث حمل بر این است که در شریعت این پیغمبر جکشتن مورچه گناه نبوده است، و در شریعت اسلام کشتن مورچه و آتش زدن جانداران حرام است).
[۱٧۳] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد: ۱۵۳ باب حدّثنا يحيى.