ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد سوم

باب ۳: غذاى اهل بهشت

۱٧٧۸ ـحدیث: «أَبِي أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّس قَالَ النَّبِيُّج: تَكُونُ الأَرْضُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ خُبْزَةً وَاحِدَةً يَتَكَفَّؤُهَا الْجَبَّارُ بِيَدِهِ، كَمَا يَكْفَأُ أَحَدُكُمْ خُبْزَتَهُ فِي السَّفَرِ، نُزُلاً لأَهْلِ الْجَنَّةِ فَأَتَى رَجُلٌ مِنَ الْيَهُودِ، فَقَالَ: بَارَكَ الرَّحْمنُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْقَاسِمِ أَلاَ أُخْبِرُكَ بِنُزُلِ أَهْلِ الْجَنَّةِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ قَالَ: بَلَى قَالَ: تَكُونُ الأَرْضُ خُبْزَةً وَاحِدَةً كَمَا قَالَ النَّبِيُّج فَنَظَرَ النَّبِيُّج إِلَيْنَا، ثُمَّ ضَحِكَ، حَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ ثُمَّ قَالَ: أَلاَ أُخْبِرُكَ بِإِدَامِهِمْ قَالَ: إِدَامُهُمْ بَالاَمٌ وَنُونٌ قَالُوا: وَمَا هذَا قَالَ: ثَوْرٌ وَنُونٌ، يَأْكُلُ مِنْ زَائِدَةِ كَبدِهِمَا سَبْعُونَ أَلْفًا» [۵۱۲].

یعنی: «ابو سعید خدرىسگوید: پیغمبر جگفت: در روز قیامت زمین به صورت یک قرص نان در مى‌آید، خداوند با دست قدرتش آن را دست به دست مى‌نماید تا پهن مى‌شود، همانگونه که شما در سفر وقتى که نان درست مى‌کنید آن را با دست صاف و پهن مى‌نمایید، این نان به صورت غذاى تهیه شده براى مهمانان بهشتى مى‌باشد، وقتى که پیغمبر جاین را گفت: یک یهودى آمد و گفت: اى ابوالقاسم! خدا به شما برکت دهد، آیا به شما نگویم که در روز قیامت اهل بهشت به چه غذایى دعوت مى‌شوند؟ پیغمبر جگفت: بلى، بگو. آن یهودى گفت: زمین به یک قرص نان تبدیل مى‌شود، همانگونه که پیغمبر جقبلاً فرموده بود. وقتى که یهودى سخنش تمام شد، پیغمبر جبه سوى ما نگاه کرد و خندید تا جایى که دندان‌هاى آخرش آشکار شد.

بعداً آن یهودى گفت: به شما بگویم که خورشت اهل بهشت چیست؟ گفت: خورشت اهل بهشت گوشت گاو و ماهى است، گفتند: معنى الآم (که لفظى است عبرى) چیست؟ گفت: گاو نر است، و این ماهى و گاو به اندازه‌اى بزرگ هستند که جگر هر یک از آن‌ها کفایت هفتاد هزار نفر مى‌نماید».

۱٧٧٩ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس عَنِ النَّبِيِّج قَالَ: لَوْ آمَنَ بِي عَشَرَةٌ مِنَ الْيَهُودِ لآمَنَ بِي الْيَهُودُ» [۵۱۳].

یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: اگر ده نفر از سران یهود به من ایمان مى‌آوردند تمام یهودیان ایمان مى‌آوردند. (چون بقیه یهودیان تابع این ده نفر بودند)».

[۵۱۲] أخرجه البخاري في: ۸۱ كتاب الرّقاق: ۴۴ باب يقبض الله الأرض. [۵۱۳] أخرجه البخاري في: ۶۳ كتاب مناقب الأنصار: ۵۲ باب إتيان اليهود النّبيّ حين قدم المدينة.