باب ۳: انسان باید در دعا قاطع و مصرّانه دعا کند و نباید بگوید: خداوندا! اگر میل دارى
۱٧۱۵ ـحدیث: «أَنَسٍس قَالَ: قَالَ رَسُول اللهِج: إِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ، فَلْيَعْزِمِ الْمَسْئَلَةَ وَلاَ يَقُولَنَّ: اللّهُمَّ إِنْ شِئْتَ فَأَعْطِنِي فَإِنَّهُ لاَ مُسْتَكْرِهَ لَهُ» [۴۴۶].
یعنی: «انسسگوید: پیغمبر جگفت: هر وقت که دعا کردید با اصرار و قاطعانه نیاز خودتان را از خداوند بخواهید، نگویید: خداوندا! اگر میل دارید فلان چیز را به من ببخشاى، چون کسى نمى‌تواند خدا را به امرى مجبور نماید».
۱٧۱۶ ـحدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس أَنَّ رَسُولَ اللهِج، قَالَ: لاَ يَقُولَنَّ أَحَدُكُمُ اللّهُمَّ اغْفِرْ لِي اللّهُمَّ ارْحَمْنِي، إِنْ شِئْتَ لِيَعْزِمَ الْمَسْئَلَةَ، فَإِنَّهُ لاَ مُكْرِهَ لَهُ» [۴۴٧].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیامبر فرمود: به هنگام دعا نگویید: خداوندا! اگر مى‌خواهى مرا ببخشاى! مرا رحم کن! باید در دعاى خود قاطع باشید! چون کسى نمى‌تواند خداوند را به امرى مجبور سازد».
[۴۴۶] أخرجه البخاري في: ۸۰ كتاب الدّعوات: ۲۱ باب ليعزم المسألة فإنّه لا مكره له. [۴۴٧] أخرجه البخاري في: ۸۰ كتاب الدّعوات: ۲۱ باب ليعزم المسألة فإنّه لا مكره له.