باب ۴۵: حسن رفتار انصارش
۱۶۳۴- حدیث: «جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللهِس عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس قَالَ: صَحِبْتُ جَرِيرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ، فَكَانَ يَخْدُمُنِي وَهُوَ أَكْبَرُ مِنْ أَنَسٍ قَالَ جَرَيرٌ: إِنِّي رَأَيْتُ الأَنْصَارَ يَصْنَعُونَ شَيئًا، لاَ أَجِدُ أَحَدًا مِنْهُمْ إِلاَّ أَكْرَمْتُهُ» [۳۶۴].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: با جریر پسر عبدالله بودم با وجود اینکه از من بزرگتر بود مرا خدمت مى‌کرد، و مى‌گفت: من انصار را مى‌بینم به اندازه‌اى حسن رفتار دارند که نمى‌توانم به ایشان احترام نگذارم».
[۳۶۴] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد: ٧۱ باب فضل الخدمة في الغزو.