باب ۲۵: اوصاف پیغمبر، و اینکه او از همه زیباتر بود
۱۵۰۶- حدیث: «الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍس قَالَ: كَانَ النَّبِيُّج، مَرْبُوعًا، بَعِيدَ مَا بَيْنَ الْمَنْكِبَيْنِ، لَهُ شَعَرٌ يَبْلُغُ شَحْمَةَ أُذنَيْهِ، رَأَيْتُهُ فِي حُلَّةٍ حَمْرَاءَ، لَمْ أَرَ شَيْئًا قَطُّ أَحْسَنَ مِنْهُ» [۲۳۶].
یعنی: «براء بن عازب گوید: پیغمبر جچهار شانه بود و فاصله بین دو شانه او فراوان بود، و موهاى سرش تا قسمت نرمه گوشش مى‌رسید، یکبار او را در یک لباس قرمز دیدم که تا بحال هیچ چیزى را به این زیبایى ندیده‌ام».
۱۵۰٧- حدیث: «الْبَرَاءِس قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِج، أَحْسَنَ النَّاسِ وَجْهًا، وَأَحْسَنَهُ خَلُقًا، لَيْسَ بِالطَّوِيلِ الْبَائِنِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ» [۲۳٧].
یعنی: «براءسگوید: صورت پیغمبر جاز همه کس زیباتر بود، و ترکیب قیافه‌اش از تمام مردم قشنگ‌تر و خوش قیافه‌تر بود نه چندان بلند قد بود که نامتناسب باشد و نه وکوتاه قد بود».
[۲۳۶] أخرجه البخاري في: ۶۱ كتاب المناقب: ۲۳ باب صفة النّبيّ ج. [۲۳٧] أخرجه البخاري في: ۶۱ كتاب المناقب: ۴۳ باب صفة النّبيّ ج.