باب ٩: نگاه کردن به خانه دیگران حرام است
۱۳٩۳- حدیث: «حديث سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِيِّس أَنَّ رَجُلاً اطَّلَعَ فِي جُحْرٍ فِي بَابِ رَسُولِ اللهِج، وَمَعَ رَسُولِ اللهِج مِدْرًى يَحُكُّ بِهِ رَأْسَهُ فَلَمَّا رَآهُ رَسُولُ اللهِج، قَالَ: لَوْ أَعْلَمُ أَنْ تَنْتَظِرَنِي لَطَعَنْتُ بِهِ فِي عَيْنَيْكَ قَالَ رَسُولُ اللهِج إِنَّمَا جُعِلَ الإِذْنُ مِنْ قِبَلِ الْبَصَرِ» [۱۱۸].
یعنی: «سهل بن سعد ساعدى گوید: یک نفر از سوراخ در خانه پیغمبر جبه منزل او نگاه کرد، پیغمبر جشانه آهنى نوکتیزى در دست داشت که موهاى سرش را با آن شانه مىنمود، وقتى آن مرد را دید، گفت: اگر مىدانستم تا به شما مىرسم در جاى خود مىمانى این شانه را در چشمت فرو مىکردم، پیغمبر جگفت: اذن خواستن باید قبل از نگاه کردن باشد».
۱۳٩۴- حدیث: « أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس أَنَّ رَجُلاً اطَّلَعَ مِنْ بَعْضِ حُجَرِ النَّبِيِّج، فَقَامَ إِلَيْهِ النَّبِيُّج، بِمِشْقَصٍ، أَوْ بِمَشَاقِصَ، فَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ يَخْتِلُ الرَّجُلَ لِيَطعُنَهُ» [۱۱٩].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: یک نفر به یکى از منزلهاى پیغمبر جنگاه مىکرد، پیغمبر جبا یک میله آهن به سوى او بلند شد، انگار الآن هم قیافهاش در برابر چشمم مىباشد، که پیغمبر جمىخواست مخفیانه آن میله را در چشم او فرو برد».
۱۳٩۵- حدیث: « أَبِي هُرَيْرَةَس أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِج، يَقُولُ: لَوِ اطَّلَعَ فِي بَيْتِكَ أَحَدٌ وَلَمْ تَأذَنْ لَهُ، خَذَفْتَهُ بِحَصَاةٍ فَفَقَأتَ عَيْنَهُ، مَا كَانَ عَلَيْكَ مِنْ جُنَاحِ» [۱۲۰].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: شنیدم که پیغمبر جمىگفت: اگر کسى بدون اجازه به خانه شما نگاه کند و شما هم با سنگ به چشم او بزنید و او را کور کنید هیچ گناهى ندارید».
وصلّی الله على سيِّدنا محمّد وآله وأصحابه أجمعين.
[۱۱۸] أخرجه البخاري في: ٧٧ كتاب الدّيات: ۲۳ باب من اطلع في بيت قوم ففقئوا عينه فلا دية له. [۱۱٩] أخرجه البخاري في: ٧٩ كتاب الإستئذان: ۱۱ باب الإستئذان من أجل البصر. [۱۲۰] أخرجه البخاري في: ۸٧ كتاب الدّيات: ۱۵ باب من أخذ حقّه أو اقتصّ دون السلطان.