باب ۱۳: پیغمبر انگشتریى داشت وقتى که مى‌خواست نامه‌اى را به یکى از پادشاهان غیرعرب بنویسد نامه را با آن مهر مى‌کرد
۱۳۵۶- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍس قَالَ: كَتَبَ النَّبِيُّج، كِتَابًا، أَوْ أَرَادَ أَنْ يَكْتُبَ، فَقِيلَ لَهُ: إِنَّهُمْ لاَ يَقْرَءُونَ كِتَابًا إِلاَّ مَخْتُومًا فَاتَّخَذَ خَاتَمًا مِنْ فَضَّةٍ، نَقْشُهُ (مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ) كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى بَيَاضِهِ فِي يَدِهِ» [٧۸].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: پیغمبر جنامه‌اى را نوشت یا مى‌خواست بنویسد، به او گفتند: که آنان (پادشاهان) نامه بدون مهر را نمى‌خوانند، پیغمبر جانگشتر نقره‌اى را که نقش آن (محمّد رسول الله) بود درست کرد، انگار الآن هم سفیدى آن که در دست پیغمبر بود و مى‌درخشید مى‌بینم».
[٧۸] أخرجه البخاري في: ۳ كتاب العلم: ٧ باب ما يذكر في المناولة، وكتاب أهلم العلم بالعلم إلى البلدان.