باب ٧: استفاده از نمد به عنوان فرش جایز است
۱۳۴۸- حدیث: «جَابِرٍس، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّج: هَلْ لَكُمْ مِنْ أَنْمَاطٍ قلْتُ: وَأَنَّى يَكُون لَنَا الأَنْمَاطُ قَالَ: أَمَا إِنَّهُ سَيَكُونُ لَكُمُ الأنْمَاطُ فَأَنَا أَقُولُ لَهَا (يَعْنِي امْرَأَتَهُ) أَخِّرِي عَنِّي أَنْمَاطَكِ فَتَقُولُ: أَلَمْ يَقُلِ النَّبِيُّج: إِنَّهَا سَتَكُون لَكُمُ الأنْمَاط فَأَدَعُهَا» [٧۰].
یعنی: «جابرسگوید: (وقتى که مى‌خواستم زن بگیرم) پیغمبر جگفت: آیا نمد دارید؟ گفتم: از کجا داشته باشیم؟ فرمود: بعداً صاحب نمد خواهید شد، (وقتى که زن را آوردم) به او مى‌گفتم: این نمد را از خانه من دور کن (چون عقیده داشتم این یک فرش زینتى است، شاید استفاده از آن مکروه باشد)، ولى زنم گفت: مگر پیغمبر جبه شما مژده نداده است که بعداً صاحب نمد خواهید شد؟ (و این مژده پیغمبر جبه شما دلیل بر جواز استفاده از نمد است وقتى که استدلال او را شنیدم) دیگر اصرارى نکردم».
[٧۰] أخرجه البخاري في: ۶۱ كتاب المناقب: ۲۵ باب علامات النّبوّة في الإسلام.