باب ۱۵: انسان باایمان مانند درخت خرما است
۱٧٩۲ ـحدیث: «ابْنِ عُمَرَب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِج: إِنَّ مِنَ الشَّجَرِ شَجَرَةً لاَ يَسْقُطُ وَرَقُهَا وَإِنَّهَا مَثَلُ الْمُسْلِمِ فَحَدِّثُونِي، مَا هِيَ فَوَقَعَ النَّاسُ فِي شَجَرِ الْبَوَادِي (قَالَ عَبْدُ اللهِ): وَوَقَعَ فِي نَفْسِي أَنَّهَا النَّخْلَةُ فَاسْتَحْييْتُ ثُمَّ قَالُوا: حَدِّثْنَا، مَا هِيَ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: هِيَ النَّخْلَةُ» [۵۲٧].
یعنی: «عبدالله بن عمربگوید: پیغمبر جگفت: درختى وجود دارد که برگهایش ریزش نمى‌کند، وضع مسلمان مانند این درخت است (همانگونه که این درخت همیشه سرسبز است مسلمان هم در تمام احوال باخیر و برکت روبرو است) پیغمبر جبه اصحاب گفت: به من بگویید این درخت نامش چیست؟ حضّار به جستجوى درخت‌هاى گوناگون صحرا پرداختند و هر یک درختى را ذکر کردند. عبدالله بن عمربگوید: به فکرم رسید این درخت خرما است ولى از گفتن آن شرم کردم، اصحاب که نتوانستند این درخت را شناسایى کنند گفتند: اى رسول خدا! به ما بگویید که چه درختى است؟ فرمود: درخت خرما است».
[۵۲٧] أخرجه البخاري في: ۳ كتاب العلم: ۴ باب قول المحدّث: حدّثنا أو أخبرنا وأنبأنا.